Gewelddadig geval van racisme: 15 maanden gevangenis

5 mei 2008
Discriminatiegrond: Racisme

Vandaag sprak de correctionele rechtbank van Luik een strenge en exemplarische veroordeling uit in een zaak over racistische gewelddaden begaan in februari in Luik tegen twee jonge Belgische meisjes (19 en 20 jaar) van Maghrebijnse afkomst.

Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding (Centrum), een federale openbare dienst die bevoegd is voor de strijd tegen discriminaties, had zich burgerlijke partij gesteld voor de twee slachtoffers.

De slachtoffers waren aangevallen op 7 februari 2008 door drie mannen in het centrum van Luik. De agressie ging gepaard met een extreme vorm van geweld, zowel verbaal als fysiek. De jonge meisjes zijn daarbij bedreigd met vuurwapens. Het is dankzij de moed van de slachtoffers zelf, die beslist hadden de daders te achtervolgen, dat de Luikse politie hen heeft kunnen oppakken.

De twee belangrijkste daders van de feiten, die sindsdien preventief opgesloten zijn, werden veroordeeld tot respectievelijk 15 maanden gevangenisstraf en 12 maanden gevangenisstraf waarvan 6 maanden met uitstel. De leider was bovendien al goed gekend van extreemrechtse milieus, in het bijzonder neonazi. Enkele jaren geleden ging hij regelmatig naar Franstalig extreemrechtse partijpolitieke bijeenkomsten.

“Deze zaak is in verschillende opzichten erg belangrijk”, zegt directeur Jozef De Witte. “In eerste instantie herinnert deze zaak eraan dat het racistische discours altijd personen vindt om deze woorden in daden om te zetten. Bijgevolg benadrukt deze zaak dat racisme in essentie criminogeen is. Daarnaast kent racisme geen grenzen en kan het zelfs vrouwen en kinderen raken, zoals ook het geval was met de zaak-Van Themsche in Antwerpen; racistische daden worden dus overal begaan en zijn niet regiogebonden.”

“Dit proces was mogelijk dankzij de buitengewone moed van de jonge slachtoffers – Belgen – maar die aangevallen werden omwille van hun vreemde afkomst. Hun houding maakte een nieuwe overwinning in de strijd tegen racisme mogelijk”, verduidelijkt De Witte. “Ik hou eraan te wijzen op de krachtige en snelle houding van het parket en het gerecht. Hun exemplarische uitspraak is een aanmoediging voor iedereen die strijdt voor een tolerantere samenleving waarin gelijkheid mogelijk is”, besluit De Witte.

 

 

Vergelijkbare artikels