Het Centrum ontving een melding over een onlinezoekertje waarin een appartement te huur werd aangeboden. In het zoekertje werd expliciet vermeld dat de eigenaar de voorkeur gaf aan kandidaat-huurders met de Belgische nationaliteit, en ook dat hij geen alleenstaande ouders als huurder wilde.

Een man wenste een goed te huren maar kreeg van het immobiliënagentschap te horen dat het reeds verhuurd was aan iemand anders. Toen hij zag dat de aankondiging online nog steeds te raadplegen was, contacteerde hij het agentschap opnieuw. Hij deed dit niet onder zijn eigen naam, maar gaf een Belgisch klinkende naam door. Op die manier kreeg hij wel een afspraak. Daarna belde hij nogmaals met zijn echte naam en het goed bleek opnieuw verhuurd te zijn.

Na tussenkomst van het Centrum kon in het gemeenschappelijke deel van een gebouw een hellend vlak worden aangelegd zodat een persoon met beperkte mobiliteit zich veilig zou kunnen verplaatsen. De beheerraad had de goedkeuring door de algemene vergadering van mede-eigenaars aangevochten, onder meer om esthetische redenen. Een nieuwe beslissing van de algemene vergadering van mede-eigenaars bevestigde de eerder genomen beslissing om het hellend vlak te plaatsen.

Een koppel vrouwen wenst een huis te huren, maar de eigenaar wijst hen af omdat hij een ‘modaal koppel’ wenst, “waarbij de man moet kunnen instaan voor tuinonderhoud en kleine karweitjes”. Als het Centrum tussenkomt is het pand al verhuurd, maar de dames krijgen wel een schadevergoeding die equivalent is aan een maand huur. De eigenaar verbindt er zich toe om de antidiscriminatiewetgeving voortaan te respecteren.

Het gaat om een probleem met de toegankelijkheid van een gebouw in mede-eigendom. Na een aanpassing kon de geopende deur van de hoofdingang niet langer worden geblokkeerd. Een dame nam met ons contact op omdat de dichtslaande zware deur problemen opleverde voor haar echtgenoot die zich door een mentale aandoening slechts heel traag kan verplaatsen.

Een persoon met een handicap vraagt sinds enkele jaren om de pomp van de voordeur van het appartementsgebouw minder sterk in te stellen zodat hij makkelijker toegang krijgt tot het gebouw. 

Een slechtziende man heeft een assistentiehond en woont op de benedenverdieping van een appartementsgebouw. Hij heeft een kleine tuin. Hij wenst een omheining rond zijn tuin te plaatsen om zijn assistentiehond vrijuit te laten rondlopen. 

Een makelaar liet een kandidaat-huurder (37 jaar) weten dat de eigenaars van een appartement enkel wilden verhuren aan personen ouder dan 40 jaar. Onder impuls van het Centrum kwam het tot een financieel vergelijk. Het immokantoor verbindde zich ertoe om voortaan de antidiscriminatiewetgeving na te leven en zijn makelaars hieromtrent een on-line vormingsmodule te laten volgen.

Voor zijn verplaatsingen maakt een persoon met beperkte mobiliteit gebruik van een scootmobiel. Deze persoon, die eigenaar is van een appartement in een flatgebouw met gemeenschappelijke eigendom, plaatste de scootmobiel in de hal van het gebouw omdat hij die niet in zijn eigen appartement kwijt kon.

Een makelaar, gespecialiseerd in de verhuur van vakantiewoningen, vermeldde op zijn website dat bepaalde woningen niet verhuurd werden aan groepen jongeren onder de 25 jaar. De maatregel was ingegeven door een aantal negatieve ervaringen. Na een constructieve dialoog met het Centrum verving de makelaar de arbitraire leeftijdsgrens door objectievere voorwaarden met betrekking tot de samenstelling van de groep en de aard van de activiteiten.