Zo ziet de mama de extra aanpassingen voor haar twee kinderen met type 7 (auditieve beperking of spraak- of taalstoornis) verloren gaan. Ze klopt aan bij Unia.

Unia wijst de school op haar eigen verantwoordelijkheid: het zorgbeleid dat op de school zelf kan worden georganiseerd. Door onze tussenkomst zitten alle betrokkenen eindelijk samen rond de tafel. Het resultaat? Voor beide kinderen wordt een zorgplan opgesteld, waarin iedereen een duidelijke taak opneemt: de (zorg)leerkrachten, de zorgcoördinator, de logopedist, het CLB, de mama en een begeleider vanuit het ondersteuningsnetwerk.

Er worden ook concrete afspraken gemaakt voor een tussentijdse evaluatie. Unia volgt de situatie verder op vanaf de zijlijn. 

Meer weten? 

• Lees meer over redelijke aanpassingen in het onderwijs.
• Zelf een gelijkaardige situatie meegemaakt? Meld het bij Unia.