In de schoot van de politie wordt voor het operationeel kader het vakantiegeld opgetrokken. Twee elementen spelen hierbij een rol: de leeftijd van 57 jaar bereikt hebben en tot welk kader het personeelslid behoort (basis, midden, hoger kader). Deze elementen vertolken zich in een stapsgewijze invoering van de optrekking van het vakantiegeld.

Een werkzoekende stoort zich aan een advertentie waarbij een keten van kledingwinkels jobs koppelt aan een bepaalde leeftijdscategorie. De vakbond, de VDAB en het Centrum worden ingelicht. De man in kwestie wenst anoniem te blijven en zelf geen actie te ondernemen.

Een man, begin 50, wordt ontslagen als nachtwaker. In de opzegbrief geeft de werkgever bijzonder duidelijk de reden aan: bepaalde tewerkstellingsprogramma’s bieden hem meer voordelen als hij een jonge werknemer aanneemt.

Een verbruikersunie leidt, op grond van de wet van 25 februari 2003, een vordering tot staking in tegen een verzekeringsonderneming gespecialiseerd in ziekte en invaliditeitsverzekeringen die facultatief zijn en aanvullend bij het wettelijk verplicht stelsel inzake ziekte en invaliditeit.

Een man van 51 reageert op een advertentie. De werkgever antwoordt dat eerder gezocht wordt naar jonge kandidaten met eerder beperkte ervaring omdat het om een 'junior' functie gaat, terwijl het profiel van de kandidaat eerder in de richting gaat van een 'senior' job.

Een vzw organiseert reizen voor bepaalde personeelsleden van overheidssectoren. Personen die ouder zijn dan 55 jaar kunnen van bijzonder gunstige voorwaarden genieten. De rechtbank meent dat er, naast een aantal inbreuken, wel degelijk sprake is van een schending van de anti discriminatiewetgeving, met name een discriminatie op grond van leeftijd die niet kan gerechtvaardigd worden.

Een scheidsrechter wordt ontslaan wanneer hij de leeftijd van 45 jaar bereikt heeft. In eerste aanleg meende de rechtbank dat er wel degelijk sprake was van discriminatie gelet op Richtlijn 2000/78 en de verplichting om richtlijnconform te interpreteren. Het Arbeidshof daarentegen meent dat op het ogenblik van het ontslag de omzettingstermijn nog niet was verstreken en daardoor enkel verticale verplichtingen vloeiden uit de Richtlijn. De enige bepaling die toen bestond betrof het verbod op discriminatie bij werving en selectie maar er bestond geen bepaling strijdig met de Richtlijn inzake leeftijdsdiscriminatie bij ontslag.

In het kader van een cao was jobzekerheid ingevoerd voor werknemers die niet de overeengekomen pensioenleeftijd bereikt hadden. Wie die leeftijd wél bereikt had zou daardoor gediscrimineerd zijn.

Rekening houdend met de leeftijd, geleverde prestaties, toekomstperspectieven en nood aan effectieven voor het volgend seizoen mag een scheidsrechter niet meer in eerste klasse fluiten. De man roept onder meer leeftijdsdiscriminatie in.

Een kandidaat voor een mandaatfunctie binnen de rechterlijke orde voert aan dat er een discriminatie bestaat tussen kandidaten die al dan niet jonger of ouder zijn dan 62 jaar bij het openvallen van het mandaat. Dergelijk mandaat vergt evenwel een beleidsplan dat moet kunnen uitgevoerd worden (beheren, organisatievormen ontplooien, ontwikkelen strafrechtelijk beleid). Artikel 6, lid 1, tweede alinea, c) van richtlijn 2000/78 bepaalt dat dergelijke verschillen in behandeling een maximumleeftijd voor aanwerving kunnen inhouden, gebaseerd op de opleidingseisen voor de betrokken functie of op de noodzaak van een aan de pensionering voorafgaand redelijk aantal arbeidsjaren. Het middel is dus niet gegrond.