Een vrouw werkt als communicatiedeskundige bij een universiteit. Na zes maanden afwezigheid wegens een burn-out wordt ze ontslagen. Zij meent dat er sprake is van discriminatie op grond van handicap/gezondheidstoestand.

Een vrouw solliciteert voor een functie op de luchthaven. Ze komt als eerste uit de selectie, maar omwille van een afwijking aan één van haar handen mag ze niet deelnemen aan de opleiding die voor deze functie is vereist. Het arbeidshof bevestigt dat er sprake is van directe discriminatie op basis van handicap.

Een man solliciteert spontaan bij een maatwerkbedrijf en krijgt een positief antwoord. Maar toen het maatwerkbedrijf even later vernam dat de man in een psychiatrisch ziekenhuis verbleef, werd de belofte om hem aan te werven meteen verbroken. Doordat zijn moeder was overleden, kon de man niet alleen in het ouderlijk huis blijven wonen en werd hij, in afwachting van een definitieve verblijfplaats, tijdelijk ondergebracht in een psychiatrisch ziekenhuis. De arbeidsrechtbank oordeelde dat er sprake was van directe discriminatie op grond van handicap.