Het Vlaamse en Waalse parlement keurden midden 2017 het verbod op onverdoofd slachten goed. Maar vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap en de moslimgemeenschap menen dat dit verbod niet conform hun respectievelijke religieuze praktijken is.

Is dit verbod discriminatie op basis van geloof, volgens de antidiscriminatiewetgeving? Nee, vanuit juridisch standpunt. Het Gelijkekansendecreet bepaalt in artikel 21 namelijk dat “een situatie (…) nooit aanleiding geeft tot de vaststelling van enige vorm van discriminatie (…) als die situatie wordt voorzien door of krachtens een decreet, of voortvloeit uit de toepassing ervan.”

De Raad van State heeft andere argumenten

Door artikel 21 kan er dus geen sprake zijn van discriminatie. Wel is het mogelijk om het verbod op onverdoofd slachten te toetsen aan andere grondrechten, zoals de godsdienstvrijheid. Het is de Raad van State die onder meer voorstellen van wetgeving onder de loep neemt, en controleert of ze de grondrechten niet schenden. Dat gebeurde ook met het verbod op onverdoofd slachten: de Raad van State onderzocht of dit verbod de godsdienstvrijheid in het gedrang brengt.

De Raad adviseerde op 29 juni 2016 dat een algemeen verbod op onverdoofd slachten in strijd is met de godsdienstvrijheid. De Raad baseerde zich hiervoor op artikel 9 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en verklaart dat het gaat om een onevenredige aantasting van de godsdienstvrijheid: de maatregel dreigt namelijk de aankoop en consumptie van vlees moeilijk te maken voor een bepaalde groep gelovigen.

Doordat het Vlaamse en Waalse Parlement het voorstel tot het invoeren van een verbod op onverdoofd slachten goedgekeurd heeft, kan het verbod enkel aangevochten worden voor het Grondwettelijk Hof. Dat is eind 2017 ook gebeurd door verschillende Joodse organisaties en verenigingen die de belangen van moslims behartigen.

Zoeken naar evenwicht

Los van dit legalistisch standpunt, pleit Unia ervoor dat de betrokken partijen met elkaar in gesprek blijven gaan. Daarbij moet er een evenwicht gevonden worden tussen verschillende belangen: dat van dierenwelzijn en dat van godsdienstvrijheid. We zagen in dit dossier al bereidwilligheid om met een open vizier rond de tafel te zitten.

Zo’n respectvolle dialoog zal leiden tot inclusieve oplossingen, die gedragen worden door elke geloofsgemeenschap en andere belanghebbenden. We zijn ervan overtuigd dat deze debatten het beleid draagvlak geven.