Rechtspraak over discriminatie

De rechtbank van eerste aanleg te Luik had in haar beslissing dd. 27 september 2004 de vordering tot staking ingediend door een ex-lid (uitgesloten) van een groepering met godsdienstig doel ongegrond verklaard. Het hof van beroep te Luik, bij arrest van 6 februari 2006, meent dat de discriminatie niet het gevolg is van de uitsluiting maar van de richtlijnen die hiermee gepaard gaan en hun toepassing door de aanhangers van de groepering. Daarenboven, volgens het hof van beroep, bewijst hij niet dat er directe discriminatie geweest is en weerlegt hij niet het gebrek aan rechtvaardiging.

Beklaagde wordt vervolgd omdat hij de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog is gepleegd door het Duits nationaal-socialistisch regime heeft ontkend, schromelijk geminimaliseerd, gepoogd te rechtvaardigen of goedgekeurd te hebben tijdens een televisie-interview dat werd uitgezonden in een actualiteitsprogramma.

Jonge mannen van allochtone afkomst wordt de toegang geweigerd tot een dancing. De portier, werknemer van een bewakingsfirma, kreeg hiertoe opdracht van de uitbater. 

Ter gelegenheid van een concert houdt een look-a-like van Hitler een toespraak waarbij wordt aangezet tot haat ten aanzien van asielzoekers, homoseksuelen ... Dit alles gaat gepaard met de Hitlergroet.

Père Samuel werd vervolgd voor aanzetten tot haat en voor publieke verklaringen ten aanzien van geschreven pers en televisie in 2002. De vervolging betrof hatelijke uitlatingen ten aanzien van migranten van Islamitische/Arabische afkomst, alsook een oproep tot kordate reactie door de westerse/Europese bevolking wegens de gevaren die deze migratie inhoudt.

Het gemeenschapsrecht bevat geen verbod van discriminatie op grond van leeftijd waarvan de rechters van de lidstaten de naleving dienen te waarborgen wanneer de mogelijk discriminerende behandeling geen band met het gemeenschapsrecht heeft. Een dergelijke band wordt niet bewerkstelligd door artikel 13 EG en evenmin door Richtlijn 2000/78, reeds vóór het verstrijken van de aan de betrokken lidstaat voor de uitvoering daarvan gestelde termijn.

Het slachtoffer van een arbeidsongeval was 2 verschillende periodes afwezig vooraleer ze haar werk hervatte in aangepaste omstandigheden. 2 dagen later werd ze ontslagen. Ze vond dat het ontslag willekeurig en discriminatoir was.

Richtlijn 2000/78 geldt niet alleen voor werknemers die zelf een handicap hebben, maar ook voor werknemers die het slachtoffer zijn van een ongunstige behandeling ingevolge de handicap van hun kind. Het Hof van Justitie van de Europese Unie erkent in deze zaak voor het eerst discriminatie bij associatie.