Arbeidshof Luik, afdeling Luik, 23 januari 2023

Feiten   

In 1983 werd een man aangeworven in een bedrijf als elektricien. Hij verliet het bedrijf in 2020. Hij was actief als secretaris van de ondernemingsraad, lid van het comité voor preventie en bescherming op het werk en vakbondsafgevaardigde. Minstens sedert 2011 werkte de man niet meer als elektricien, maar was hij voltijds aan de slag als vakbondsafgevaardigde.

De man kreeg geen promotie meer, in tegenstelling tot de andere elektriciens. De promotie hing samen met de opgedane werkervaring. Omdat de man niet meer aan de slag was als elektricien, had hij al een hele tijd geen werkervaring als elektricien en kon hij geen promotie maken. De man meende dat er sprake was van discriminatie op basis van het beschermd kenmerk syndicale overtuiging. 

Beslissing

Het arbeidshof oordeelde, anders dan de arbeidsrechtbank, dat er elementen waren die wezen op een vermoeden van discriminatie op basis van het beschermd kenmerk syndicale overtuiging. Toch werd uiteindelijk geen discriminatie weerhouden door het arbeidshof.

De regels om promotie te maken werden vastgelegd in een sectorale CAO. Het kwam toe aan de sociale partners om desgevallend een promotieregeling uit te werken voor vakbondsafgevaardigden die hun vakbondstaak voltijds uitoefenen. Niets toonde aan dat de man volledig moest worden vrijgesteld van zijn prestaties gedurende verschillende jaren. Het feit dat de man geen promotie kon maken, was gebaseerd op een persoonlijke keuze. Ten slotte kon hij er nog altijd, zoals andere vakbondsafgevaardigden, voor kiezen om tijdelijk zijn werk als elektricien te hervatten en dan kon hij opnieuw aanspraak maken op promoties.

Het arbeidshof besloot dat het niet disproportioneel was om te eisen dat een functie effectief werd uitgeoefend om in aanmerking te komen voor een promotie.

Unia was geen betrokken partij.

Afgekort: Arbh. Luik, afd. Luik, 23-01-2023