Arbeidshof Brussel (Franstalig), 26 augustus 2025

Feiten

Een vrouw, die gevoelig is voor burn-out, is herhaaldelijk afwezig wegens ziekte. Ze wordt uiteindelijk ontslagen. De werkgever motiveert het ontslag als volgt:

• Moeilijkheden om prioriteiten te stellen. De vrouw zou te veel aandacht besteden aan details en daarbij het grote geheel uit het oog verliezen.
• Moeilijkheden om het werk te organiseren door de herhaalde afwezigheden. De vrouw diende meermaals per jaar seminaries te organiseren en dat verliep moeizaam wegens haar afwezigheden.

De vrouw meent dat het ontslag discriminatoir is (op grond van haar gezondheidstoestand).

In eerste aanleg oordeelde de arbeidsrechtbank dat het ontslag discriminatoir was en de vrouw kreeg de wettelijke voorziene schadevergoeding van 6 maanden brutoloon.

Beslissing

Het arbeidshof leidt een vermoeden van discriminatie af uit het feit dat de werkgever in het kader van het ontslag verwezen had naar de herhaalde afwezigheden van de vrouw wegens ziekte.

Vervolgens oordeelt het arbeidshof dat de werkgever dit vermoeden van discriminatie niet kan weerleggen.

• Er was geen aanwijzing van het feit dat de vrouw geen prioriteiten kan stellen. De werkgever beschikte niet over evaluatierapporten, verwittigingen, interne communicatie … waaruit dit zou kunnen blijken.
• De werkgever kon ook niet aantonen dat het ontslag een gepaste en noodzakelijke maatregel was om de moeilijkheden om het werk te organiseren door de herhaalde afwezigheden op te lossen. De werkgever kon niet aantonen dat door de afwezigheid van de vrouw seminaries werden geannuleerd, het aanbod aan seminaries werd verkleind of aan collega’s een excessieve bijkomende werklast werd opgelegd.

De vrouw kreeg de wettelijk voorziene schadevergoeding van 6 maanden brutoloon. De vergoeding voor onredelijk ontslag werd afgewezen door het arbeidshof.

Unia was geen betrokken partij.

Afgekort: Arbh. Brussel (Fr.), 26/8/2025 – Rolnummer 2022/AB/324