Kredietwaardigheid van een huurder checken? Ja! Alternatief inkomen weigeren? Nee!
Een werkneemster van een immokantoor weigert categorisch een bezoek aan een jonge vrouw. De kandidaat-huurder heeft geen arbeidsovereenkomst, maar kan wel het bewijs van kredietwaardigheid leveren. De betrokken persoon neemt contact op met Unia om een oplossing te vinden. De dialoog tussen Unia en het agentschap leidt tot een akkoord. De werkneemster en de manager verontschuldigen zich, en de werkneemster zal een training volgen over de Antidiscriminatiewet.
Context
Een kandidaat-huurder neemt contact op met een makelaar om een bezoek aan een huurwoning aan te vragen. Op verzoek van de verhuurder weigert de medewerkster van het bureau het bezoek aan sollicitanten zonder arbeidsovereenkomst. De kandidaat heeft echter een vast inkomen en haar ouders zijn bereid zich garant te stellen. De persoon die gediscrimineerd wordt, dringt aan bij het agentschap en legt uit dat dit discriminatie is.
Onderhandelde oplossing
Geconfronteerd met de weigering van het makelaarskantoor om naar haar te luisteren, neemt de kandidaat contact op met Unia die erin slaagt een dialoog te creëren met de manager van het kantoor. De discussie is constructief en er wordt een oplossing gevonden: de medewerkster en de manager verontschuldigen zich bij de afgewezen persoon. Daarnaast zal de werkneemster een opleiding moeten volgen over de antidiscriminatiewetgeving.
Een verhuurder kan de kredietwaardigheid van een kandidaat controleren, maar mag bepaalde soorten inkomsten niet uitsluiten. De Antidiscriminatiewet stelt ook dat discriminatie op verzoek van iemand anders nog altijd discriminatie is.