Arbeidsrechtbank Brussel (Nederlandstalig), 5 mei 2025

Feiten

Een vrouw solliciteert bij een boekhoudkantoor als assistent-boekhouder. Het boekhoudkantoor vraagt bijkomende informatie via e-mail. In die e-mail staat nog een interne communicatie tussen de zaakvoerster van het boekhoudkantoor en haar fiscalist met de tekst : "pas trop mauvais mais noire et ou âge" (vrije vertaling: "niet zo slecht, maar zwart en oud").

De vrouw meent dat ze het slachtoffer is van cumulatieve directe discriminatie (op basis van huidskleur en op basis van leeftijd).

Beslissing

Uit de e-mail kan volgens de arbeidsrechtbank een vermoeden van discriminatie worden afgeleid.

Het boekhoudkantoor kan dit vermoeden vervolgens niet weerleggen:

• Er is geen wezenlijke en bepalende beroepsvereiste die rechtvaardigt dat iemand met een zwarte huidskleur of iemand van 34-jarige leeftijd niet in staat zou zijn om te werken als assistent-boekhouder.
• Er is geen sprake van een maatregel van positieve actie.
• Er is geen sprake van een onderscheid opgelegd door of krachtens een wet.

Het boekhoudkantoor kon geen enkele verduidelijking geven waarom expliciet werd verwezen naar de leeftijd en de huidskleur van de vrouw.

De arbeidsrechtbank besluit dat de vrouw het slachtoffer werd van een niet-gerechtvaardigde cumulatieve directe discriminatie en kent een forfaitaire schadevergoeding toe van 6 maanden brutoloon voor discriminatie op basis van huidskleur en van 6 maanden brutoloon voor discriminatie op basis van leeftijd (omdat het telkens een andere aantasting betreft van de persoonlijke integriteit van de vrouw).

Aandachtspunt

Het boekhoudkantoor had opgemerkt dat de e-mail niet bestemd was voor de sollicitante, maar een interne communicatie betrof. Maar, zo stelt de arbeidsrechtbank, interne e-mails kunnen wel degelijk aanleiding geven tot een strafrechtelijke of burgerrechtelijke veroordeling wegens discriminatie en een relevant bewijsstuk vormen in discriminatiedossiers.

Daarnaast had het boekhoudkantoor opgemerkt dat "andere personen met andere roots" werden aangeworven. Maar, zo stelt de arbeidsrechtbank, dat argument is zeer algemeen en niet afdoende om te rechtvaardigen dat de weigering om de vrouw aan te werven gesteund zou zijn op andere overwegingen dan haar leeftijd en huidskleur.

Het boekhoudkantoor had overigens, in plaats van de vrouw, een man van Kameroense origine aangeworven. Hij werd opgevolgd door een vrouw van Marokkaanse origine. Maar het betrof in beide gevallen contracten van bepaalde duur. Bovendien gebeurden de aanwervingen nadat Actiris een sanctie had opgelegd of nadat Unia het boekhoudkantoor had aangesproken.

Unia was betrokken partij.

Afgekort: Arbrb. Brussel (Nl.), 5/5/2025 - Rolnummer 24/296/A