Hof van beroep Brussel (Nederlandstalig), 10 februari 2015

In een aantal kantoren van een uitzendbureau worden in het kader van een strafonderzoek aanwijzingen teruggevonden dat bepaalde kantoren ingaan op de discriminatoire wensen van klanten. Het strafonderzoek draait op een sisser uit wegens de taal waarin het gevoerd werd. Er wordt dan een zaak aangespannen voor de burgerlijke rechtbank. Deze acht de feiten, op grond van wat zich in het strafbundel bevindt, bewezen in die zin dat de feiten blijkbaar gekend waren tot op het niveau van het bestuur dat zijn kantoorhouders niet bijstond en voorrang gaf aan de omzet. Maar van een algemeen discriminatoir beleid van het bedrijf kan volgens de rechtbank, zoals geformuleerd bij vonnis van 31 mei 2011, geen sprake zijn.

[Eerste aanleg: Rechtbank van eerste aanleg Brussel (Nederlandstalig), 31 mei 2011]