Hof van beroep Brussel (Franstalig), 23 januari 2009
Dit arrest kadert in het proces dat (onder anderen) het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding in 2002 aanspande tegen Abdel R. A. en Raphaël G., beheerders van de website www.assabyle.com van het Centre islamique belge (CIB) in Molenbeek.
[Eerste aanleg: Correctionele rechtbank Brussel (Franstalig), 21 juni 2006]
[Waarschuwing: deze uitspraak kan kwetsend taalgebruik bevatten.]
Feiten
De klacht betrof onder meer een tekst die op deze website geplaatst was met als titel “Het einde van het Israëlische volk: een waarheid volgens de koran”. De joden werden hierin bestempeld als een “afwijkend volk”, “lafaards en zwakkelingen”, “onwaardige mensen die niet gehoorzamen en steeds grenzen overschrijden”, “apen, varkens”, die de “woede en de vervloeking van Allah over zich krijgen” en die moeten bestreden worden met “strijdrossen”. De tekst eindigde met: “Daarna zal het joodse volk ten onder gaan.”
Juridische kwalificatie
Het openbaar ministerie vervolgde de beklaagden voor:
- Aanzetten tot discriminatie, rassenscheiding, haat of geweld jegens een groep, een gemeenschap of de leden ervan (artikel 1, 2° antiracismewet 1981 – thans artikel 250, 3°-4° Strafwetboek).
- Ontkennen, schromelijk minimaliseren, pogen te rechtvaardigen of goedkeuren van de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog door het Duitse nationaal-socialistische regime is gepleegd (artikel 1 negationismewet – thans artikel 256 Strafwetboek).
Beslissing
Het hof van beroep veroordeelt de beklaagden voor het aanzetten tot haat en geweld tegenover de joden en legt beiden een geldboete op van telkens 2.000 euro (met uitstel van 1 jaar voor de helft van dat bedrag) en een subsidiaire gevangenisstraf van 1 maand.
Met dit arrest bevestigt het hof van beroep gedeeltelijk de veroordeling van de correctionele rechtbank van 21 juni 2006.
Het hof van beroep meent dat de website www.assabyle.com duidelijk aanzette tot haat tegenover het Israëlische volk en meer algemeen tegen de joden. Hij verduidelijkte dat de vrijheid van meningsuiting grenzen kent en dat personen die antisemitisch gedachtegoed verspreiden zich ook niet kunnen verschuilen achter vrijheid van godsdienst om rassenhaat te verkondigen.
Unia was betrokken partij.