Hof van Cassatie, 20 februari 2012
Schadevergoedingen ingevolge ontslag, kunnen worden gecumuleerd wanneer ze overeenstemmen met verschillende doeleinden en een verschillende schade dekken.
Feiten
Het Hof van Cassatie gaat in dit arrest na onder welke voorwaarden de vergoeding voor de vastheid van betrekking, die krachtens een cao verschuldigd is, kan worden gecumuleerd met de beschermingsvergoeding uit de Wet Ontslagregeling Personeelsafgevaardigen.
Beslissing
Het Hof van Cassatie is van oordeel dat de schadevergoedingen ingevolge ontslag, om gecumuleerd te kunnen worden, moeten overeenstemmen met verschillende doeleinden en een verschillende schade moeten dekken.
Eerstgenoemde vergoeding heeft “tot doel […] te beletten dat de arbeidsovereenkomst beëindigd wordt”, en heeft “een louter vergoedend karakter” en beschermt “privébelangen”, terwijl laatstgenoemde vergoeding “eigenlijk een burgerrechtelijke sanctie is die aan de werkgever wordt opgelegd omdat hij, door de werknemer te ontslaan in strijd met de wettelijke bescherming die van openbare orde is, de goede werking van de sociale overlegorganen in het gedrang brengt”. Deze redenen volstaan, aldus het Hof van Cassatie, voor de beslissing dat de vergoedingen gecumuleerd mogen worden.
Unia was geen betrokken partij.
Afgekort: Cass. 20/2/2012 - Rolnummer S.10.0048.F
Wetgeving:
- Artikel 14, artikel 16 en artikel 17, § 1 Wet houdende bijzondere ontslagregeling voor de personeelsafgevaardigden in de ondernemingsraden en in de comités voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing van de werkplaatsen alsmede voor de kandidaat-personeelsafgevaardigden (19 maart 1991)