Rechtspraak over discriminatie

Een zorgverleenster, eerst via een vervangingscontract, werkt met een contract van onbepaalde duur in een rust- en verzorgingstehuis. Ze is slachtoffer van een werkongeval. Ze wordt geschikt verklaard om een activiteit op te nemen in de arbeidsmarkt, maar definitief ongeschikt voor de taak die ze thans vervult.

Een vrouw gedraagt zich vreemd in een winkel. Wanneer ze aan de kassa komt, vraagt de gerant haar om de inhoud van haar tas te tonen. Nog voor de politie ter plaatse komt, wordt de gerant geslagen en uitgescholden voor onder meer hond en racist. 

De arbeidsrechtbank te Brussel had, bij vonnis van 18 maart 2010, besloten dat er sprake was van discriminatie op grond van politieke overtuiging in het kader van het ontslag van een werknemer, lid van een bepaalde politieke partij, door een vakbond.

Tijdens een selectiegesprek werd aan een kandidaat gevraagd bij welke vakbond hij was aangesloten. De kandidaat was niet geslaagd en meende dat hij werd gediscrimineerd op grond van zijn syndicale overtuiging.

Het Hof van Cassatie verwerpt het cassatieberoep van de Stad Charleroi tegen een arrest van het hof van beroep van Bergen van 10 maart 2010. In het arrest werd geoordeeld dat het niet aan de schooldirecties toekwam om een principieel verbod op te leggen aan een lerares wiskunde om een hoofddoek te dragen.

In eerste aanleg was de dader reeds veroordeeld op grond van de wet van 23 maart 1995 om in een vlugschrift het bestaan van de 'zogenaamde' dodende gaskamers in twijfel te hebben getrokken. Er was eveneens kwestie van verschillende andere feiten en o.m. een zelfklever: 'Gaskamers = leugen'. Bij vonnis van 19 juni 2008 heeft de correctionele rechtbank de feiten bewezen geacht en gesteld dat de dader een beleid in ere hersteld dat onverzoenbaar is met de democratische waarden van onze samenleving. Het Hof van Beroep bevestigt, bij verstek, het vonnis.

Een vrouw werkt deeltijds. Wanneer het arbeidscontract wordt stopgezet, krijgt ze een ontslagvergoeding gebaseerd op een deeltijdse betrekking. Ze meent dat ze het slachtoffer is van discriminatie.

Richtlijn 2000/78 verzet zich tegen een bepaling in een CAO die de leeftijdsgrens vanaf welke wordt aangenomen dat piloten niet langer over de fysieke capaciteiten beschikken om hun beroepsactiviteit uit te oefenen, op 60 jaar vaststelt terwijl de nationale en internationale voorschriften deze leeftijdsgrens op 65 jaar vaststellen.

Het beginsel van non-discriminatie op grond van leeftijd moet in die zin worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een maatregel in een CAO op grond waarvan binnen elke salarisgroep de basissalaristrap van een arbeidscontractant in de overheidssector bij zijn aanstelling wordt bepaald op basis van zijn leeftijd.

M. was reeds 3 jaar veiligheidsagent bij firma D. in het kader van een overeenkomst van onbepaalde duur. Hij dient klacht in zijn overste, die verschillende keren, in het bijzijn van getuigen, racistische uitlatingen formuleerde.