Rechtspraak over discriminatie

Artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2000/78 verzet zich niet tegen een nationale maatregel die geen nauwkeurige opsomming bevat van de doelstellingen die een afwijking van het principiële verbod van discriminatie op grond van leeftijd kunnen rechtvaardigen. 

Artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2000/78 biedt de lidstaten de mogelijkheid om te voorzien in bepaalde vormen van verschil in behandeling op grond van leeftijd, wanneer zij „objectief en redelijk” worden gerechtvaardigd door een legitiem doel, zoals het beleid op het terrein van de werkgelegenheid, de arbeidsmarkt of de beroepsopleiding, en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn. 

In 2007 werd de antidiscriminatiewetgeving grondig hervormd. Het Grondwettelijk Hof interpreteert in dit arrest enkele bepalingen uit de antidiscriminatiewetgeving van 2007.

Het gemeenschapsrecht bevat geen verbod van discriminatie op grond van leeftijd waarvan de rechters van de lidstaten de naleving dienen te waarborgen wanneer de mogelijk discriminerende behandeling geen band met het gemeenschapsrecht heeft. Een dergelijke band wordt niet bewerkstelligd door artikel 13 EG en evenmin door Richtlijn 2000/78, reeds vóór het verstrijken van de aan de betrokken lidstaat voor de uitvoering daarvan gestelde termijn.

Een scheidsrechter wordt ontslaan wanneer hij de leeftijd van 45 jaar bereikt heeft. In eerste aanleg meende de rechtbank dat er wel degelijk sprake was van discriminatie gelet op Richtlijn 2000/78 en de verplichting om richtlijnconform te interpreteren. 

In het kader van een CAO was jobzekerheid ingevoerd voor werknemers die niet de overeengekomen pensioenleeftijd bereikt hadden. Wie die leeftijd wél bereikt had zou daardoor gediscrimineerd zijn.

Een verzoeker vraagt om artikel 51 van de antidiscriminatiewet te vernietigen. Hij meent dat door dit artikel de bescherming van de antidiscriminatiewet wordt beperkt tot een enumeratieve lijst van beschermde criteria, zonder dat hiervoor een redelijke verantwoording bestaat.

Een kandidaat voor een mandaatfunctie binnen de rechterlijke orde voert aan dat er een discriminatie bestaat tussen kandidaten die al dan niet jonger of ouder zijn dan 62 jaar bij het openvallen van het mandaat. Het middel is niet gegrond.

Richtlijn 2000/78 verzet zich niet tegen een nationale regeling waarin de geldigheid wordt erkend van in CAO's voorkomende clausules betreffende gedwongen pensionering die daarvoor als enige voorwaarden stellen dat de werknemer de door de nationale wetgeving op 65 jaar gestelde leeftijdsgrens voor pensioengerechtigdheid heeft bereikt en voldoet aan de overige in de socialezekerheidswetgeving gestelde voorwaarden om aanspraak te kunnen maken op een op premie‑ of bijdragebetaling berustend ouderdomspensioen.