Rechtspraak over discriminatie

In eerste aanleg was de dader reeds veroordeeld op grond van de wet van 23 maart 1995 om in een vlugschrift het bestaan van de 'zogenaamde' dodende gaskamers in twijfel te hebben getrokken. Er was eveneens kwestie van verschillende andere feiten en o.m. een zelfklever: 'Gaskamers = leugen'. Bij vonnis van 19 juni 2008 heeft de correctionele rechtbank de feiten bewezen geacht en gesteld dat de dader een beleid in ere hersteld dat onverzoenbaar is met de democratische waarden van onze samenleving. Het Hof van Beroep bevestigt, bij verstek, het vonnis.

Het Hof van beroep bevestigt het vonnis inzake 'negationisme' uitgesproken door de correctionele rechtbank op 12 december 2008. Het Hof herneemt de argumenten van de correctionele rechtbank en diept ze nog verder uit. De strafmaat wordt gemilderd omwille van het overschrijden van de redelijke termijn waarbinnen een strafzaak dient behandeld te worden.

Dit arrest past in het proces dat (onder anderen) het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding in 2002 aanspande tegen Abdel R. A. en Raphaël G., beheerders van de website www.assabyle.com van het Centre islamique belge (CIB) in Molenbeek.

Beklaagde wordt vervolgd omdat hij de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog is gepleegd door het Duits nationaal-socialistisch regime heeft ontkend, schromelijk geminimaliseerd, gepoogd te rechtvaardigen of goedgekeurd te hebben tijdens een TV interview dat werd uitgezonden in een actualiteitsprogramma. Het argument als zou het om een politiek misdrijf gaan wordt verworpen.

Personen die werden veroordeeld op grond van de antiracismewet of negationismewet kunnen zich gedurende 18 jaar niet verkiesbaar stellen in het Waals Gewest.

Na een eenvoudige klacht vanwege het Centrum in maart 2002 tegen onbekenden en diverse burgerlijke partijstellingen in de loop van 2003 en 2004 deed de correctionele rechtbank te Brussel uitspraak inzake de inhoud van de website van de “Centre islamique belge”.

Er zijn steeds vragen gerezen over het feit of de wet van 23 maart 1995 (negationismewet) al dan niet onder de uitzonderingen valt uit artikel 150 van de Grondwet en of inbreuken op grond van deze wet, maar onder vorm van geschriften, door de correctionele rechtbank kunnen worden beoordeeld. 

Sigfried V. werd vervolgd voor het ontkennen van de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog door het Duitse nationaal-socialistische regime is gepleegd. Samen met zijn broer leidde hij de organisatie VHO, die in heel België pamfletten en boeken van de belangrijkste Belgische en buitenlandse negationisten verspreidde. Ook via www.vho.org, een negationistische website, verspreidden ze hun negationistische ideeën.

Na een klacht van het Centrum bracht het parket twee personen voor de rechtbank voor antisemitische daden die de Joodse afkomst van hun leraar Frans viseerden. Het Openbaar Ministerie vervolgde hen voor inbreuken op de negationismewet.. Het Centrum stelde zich naast het slachtoffer ook burgerlijke partij omdat uitspraken zoals Heil Hitler, les Juifs sont des assassins, mort aux juifs (sic) , het brengen van de hitlergroet en het aanbrengen van hakenkruisen eveneens inbreuken zijn op de anti racisme wet van 30 juli 1981.

Beklaagde had op de openbare weg bewoordingen geuit die de rechtbank beschouwde als zijnde een aanzetten tot zoals voorzien in artikel 1 van de wet van 30 juli 1981 (antiracisme). De inhoud van de bewoordingen, o.a. "vuile jood",…"ik heb eerbied voor Hitler, hij heeft er niet genoeg gedood" ten aanzien van de slachtoffers werd beschouwd als een goedkeuring van de genocide gepleegd door het Duitse nationaal-socialistische regime en dus een inbreuk op artikel 1 van de wet van 23 maart 1995 ook al is het mogelijk dat de bewoordingen geuit door beklaagde te wijten zijn aan opgewondenheid en aan een betreurenswaardige desinformatie.