Arbeidshof Brussel, 30 november 2011
Het slachtoffer van een arbeidsongeval is gedurende twee periodes afwezig vooraleer ze haar werk hervat in aangepaste omstandigheden. Twee dagen na de werkhervatting wordt ze ontslagen. Ze meent dat het ontslag willekeurig en discriminatoir is.
De arbeidsrechtbank geeft haar op 11 september 2008 gelijk. In een eerste arrest van 15 november 2010 besluit het arbeidshof dat er geen sprake is van willekeurig ontslag in de zin van artikel 63 van de wet van 3 juli 1978.
Daarentegen meent het arbeidshof in zijn laatste arrest dat er wel sprake is van discriminatie in de zin van de wet van 25 februari 2003. Het hof kent niet de vergoeding toe voorzien in deze laatste wet, maar een vergoeding voor morele schade op grond van het gemeen recht (artikelen 1.382 en 1.134 van het Burgerlijk Wetboek).