Rechtspraak over discriminatie

In eerste aanleg was de dader reeds veroordeeld op grond van de wet van 23 maart 1995 om in een vlugschrift het bestaan van de 'zogenaamde' dodende gaskamers in twijfel te hebben getrokken. Er was eveneens kwestie van verschillende andere feiten en o.m. een zelfklever: 'Gaskamers = leugen'. Bij vonnis van 19 juni 2008 heeft de correctionele rechtbank de feiten bewezen geacht en gesteld dat de dader een beleid in ere hersteld dat onverzoenbaar is met de democratische waarden van onze samenleving. Het Hof van Beroep bevestigt, bij verstek, het vonnis.

M. was reeds 3 jaar veiligheidsagent bij firma D. in het kader van een overeenkomst van onbepaalde duur. Hij dient klacht in zijn overste, die verschillende keren, in het bijzijn van getuigen, racistische uitlatingen formuleerde.

Een groep jongeren heeft een jongen met een verstandelijke handicap herhaaldelijk gedrogeerd, vernederd, mishandeld en behandeld op een wrede manier die de verbeelding tart.

Ouders spannen op grond van het Vlaamse Decreet (10 juli 2008) een vordering tot staking in tegen de Vlaamse Gemeenschap en de scholen van hun kinderen wegens weigering tot redelijke aanpassingen voor een persoon met een handicap.

Een beroepsmilitair vraagt een schadevergoeding van de Belgische Staat omdat die niet zou zijn opgetreden tegen pesterijen waarvan hij het slachtoffer werd. De arbeidsrechtbank oordeelt dat de vordering niet gegrond is.

Een man van 51 reageert op een advertentie. De werkgever antwoordt dat eerder gezocht wordt naar jonge kandidaten met eerder beperkte ervaring omdat het om een “junior” functie gaat, terwijl het profiel van de kandidaat eerder in de richting gaat van een “senior” job.

Het Hof bevestigt, buiten wat de mildere strafmaat betreft, het vonnis geveld door de Correctionele rechtbank te Gent op 13 oktober 2009. Enkel de uitbater van de dancing ging in beroep. De rechtbank leidde uit het geheel van gegevens af dat er een bewuste politiek was om mensen op basis van hun afkomst uit te sluiten en dit vormt een strafbare discriminatie. Het vonnis legde duidelijk het verschil uit tussen racisme en discriminatie.

Een handenarbeider, tevens lid van de vakbondsafvaardiging, is slachtoffer van een arbeidsongeval. Ingevolge dit ongeval mag hij geen gewichten meer heffen van meer dan 15 kg. Zijn arbeidsovereenkomst wordt opgeschort wegens overmacht ingevolge het feit dat hij niet meer geschikt is voor de betrokken job. Hij dient een vordering tot staking in wegens discriminatie op grond van syndicale overtuiging en gezondheidstoestand.

Om loonkosten te beperken ontslaat een werkgever zijn personeelsleden die een bepaalde (6 jaar) anciënniteit bereiken. Een werknemer meent dat het gaat om een indirecte discriminatie op grond van leeftijd. 

Een persoon met een handicap wordt zwaar gepest op het werk. Het Hof maakt toepassing van artikel 442 ter van het Strafwetboek: belaging met verzwarende omstandigheden.