Rechtspraak over discriminatie

Na een paar jaar als bevoorraadster te hebben gewerkt, moest een vrouw een operatie aan haar handen ondergaan. Ze vroeg haar werkgever daarna om aangepast werk, maar hij weigerde dat en ontsloeg haar.

Een gehuwd koppel, Amerikaan en Belg, volgen de opleiding om in aanmerking te komen voor adoptie. Ze bekomen dan ook een geschiktheidvonnis van de jeugdrechtbank. Wanneer ze ten rade gaan bij de Vlaamse Centrale Autoriteit krijgen ze te horen dat homokoppels weinig kans maken bij interlandelijke adopties.

In een aantal kantoren van een uitzendbureau worden in het kader van een strafonderzoek aanwijzingen teruggevonden dat bepaalde kantoren ingaan op de discriminatoire wensen van klanten. Het strafonderzoek draait op een sisser uit wegens de taal waarin het gevoerd werd. Er wordt dan een zaak aangespannen voor de burgerlijke rechtbank. Deze acht de feiten, op grond van wat zich in het strafbundel bevindt, bewezen in die zin dat blijkbaar de feiten gekend waren tot op het niveau van het bestuur dat zijn kantoorhouders niet bijstond en voorrang gaf aan de omzet. Maar van een algemeen discriminatoir beleid van het bedrijf kan volgens de rechtbank geen sprake zijn.

Een persoon die illegaal in het land verblijft, in afwachting van een antwoord op de toepassing van artikel 9.3 van de wet van 15 december 1980, opent twee rekeningen in een bankagentschap: een zichtrekening en een rekening voor de huurwaarborg. Kort daarna sluit de bank ambtshalve de twee rekeningen.

Een werknemer betwist de loonschaal die zijn werkgever toepast in functie van zijn diploma en zijn leeftijd. De werkgever voert o.m. als verweer aan dat de toegepaste collectieve arbeidsovereenkomst in strijd zou zijn met Richtlijn 2000/78/EU (algemene discriminatierichtlijn inzake arbeid).

In de schoot van de politie wordt voor het operationeel kader het vakantiegeld opgetrokken. Twee elementen spelen hierbij een rol: de leeftijd van 57 jaar bereikt hebben en tot welk kader het personeelslid behoort (basis, midden, hoger kader). Deze elementen vertolken zich in een stapsgewijze invoering van de optrekking van het vakantiegeld.

In het kader van een geschil tussen huurder en verhuurder meent de huurder dat er racisme mee gemoeid is. De Vrederechter beslist om advies in te winnen bij het Centrum voor gelijkheid van kansen en van racismebestrijding. In hoger beroep is de rechtbank de mening toegedaan dat de Vrederechter ambtshalve advies mocht inwinnen. Er stellen zich evenwel twee problemen: enkel een fysieke persoon kan aangesteld worden als deskundige en de Vrederechter beschikte over meer informatie dan de deskundige die hij aanspreekt.

Een aantal allochtonen beklaagde zich over een weigering tot toegang in een sportzaal. Ze kregen als antwoord dat de zaal volzet was, terwijl hun blanke vrienden zonder probleem lid konden worden. Op 17 januari 2006 werd een klacht ingediend tegen de uitbater van het sportcentrum, op 19 januari van hetzelfde jaar werd een vordering tot staking ingediend. De voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg, rechtsprekend zoals in kortgeding, geeft de geweigerde klanten gelijk en kent dus de vordering tot staking toe (25 september 2008, afgewezen in hoger beroep op 25 februari 2009 en cassatie verworpen op 15 oktober 2010). Aangezien de politie vaststelt dat er personen van allochtone afkomst aanwezig zijn in de sportzaal spreekt de correctionele rechtbank de uitbater vrij.

Veroordeling van Blood and Honour leden voor het organiseren van concerten tijdens dewelke de massa kennelijk en herhaaldelijk werd opgeruid met racistische slogans en gebaren. Het vonnis geeft duidelijk aan wie welke taken op zich nam binnen de organisatie. Er werd geen hoger beroep aangetekend, het vonnis is dus definitief en bevestigt de rechtspraak zoals geveld door het Hof van Beroep te Gent op 21 april 2004.

Twee mannen worden beschimpt en geslagen door de passagier van een wagen die naast hen reed toen ze hand in hand wandelden. De andere passagiers van de wagen komen niet tussen bij het toedienen van de slagen. De rechtbank analyseert de uiteenlopende verklaringen en leidt er uit af dat er wel degelijk sprake is van verzwarende omstandigheden en aanzetten tot geweld op grond van de seksuele geaardheid van de slachtoffers.