Rechtspraak over discriminatie

In de zin van artikel 3 van de wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van bepaalde door racisme of xenofobie ingegeven daden, betekent het begrip “rassendiscriminatie” de onderscheiden, uitsluitingen, beperkingen of voordelen die gesteund worden op het ras, de huidskleur, de afkomst of de nationale of etnische afstamming, die als doel of als gevolg hebben de erkenning, het genot of de uitoefening van de gelijkheidsvoorwaarden van mensenrechten en fundamentele vrijheden, te vernietigen of in het gedrang te brengen.

Vermits bewezen werd dat de dancinguitbaters zich schuldig maakten aan discriminatie, worden ze op grond van de antiracismewet veroordeeld tot een geldboete en een morele schadevergoeding.

Ter gelegenheid van de gemeenteraadsverkiezingen van 10 oktober 1982 circuleerden er te Vorst heel wat documenten waarin de heer Joseph P werd aangevallen (karikaturen waarin hij werd afgebeeld als Judas). Een vordering op basis van de antiracismewet werd ingesteld, waarbij “MRAX” en “B'Nai B'Rith” zich burgerlijke partij stelden.

De reden van afdanking is niet racisme, doch wel de bedreigingen van een derde ten overstaan van de firma, het personeel en de familie van de beheerder. Derhalve kan de sanctionering, voorzien door de wetten en het verdrag op het racisme, niet worden toegepast.

De beledigde persoon roept ten onrechte de verantwoordelijkheid in van degene die hem beledigd heeft, als de belediging een gevolg is van een eigen overdreven reactie die de belediging heeft uitgelokt. In casu gaat het om een uit de hand gelopen burenruzie, waarbij beide partijen zich iets te verwijten hebben.

De uitspraak ‘Vuile jood, keer terug naar Israël’ tijdens een gemeenteraadszitting valt onder artikel 1 van de wet van 30 juli 1981. De schade veroorzaakt door de belediging moet worden hersteld op een ogenblik dat ze nog actualiteitswaarde heeft.