Rechtspraak over discriminatie

Het Hof van Cassatie heeft de voorziening van Daniel F. (voorzitter van de Front National) en George-Pierre T. (verantwoordelijke voor de internetsite van het Front National) tegen het arrest van het hof van beroep te Brussel dd. 18 april 2006 verworpen. 

Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding heeft de Belgische arbeidsrechters verzocht vast te stellen dat Feryn, die is gespecialiseerd in de verkoop en de installatie van kantel‑ en sectionale poorten, een discriminerend aanwervingsbeleid voerde. Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding baseert zich op de publieke verklaringen van de directeur van die onderneming. Die kwamen er in wezen op neer dat zijn onderneming monteurs wilde aanwerven, maar geen allochtonen in dienst kon nemen omdat de klanten er bezwaar tegen hadden om deze tijdens de werkzaamheden toegang te geven tot hun woning.

Na een eenvoudige klacht vanwege het Centrum in maart 2002 tegen onbekenden en diverse burgerlijke partijstellingen in de loop van 2003 en 2004 deed de correctionele rechtbank te Brussel uitspraak inzake de inhoud van de website van de “Centre islamique belge”.

Het hof heeft formeel het standpunt van de correctionele rechtbank van 31 januari 2006 bevestigd wanneer deze de draagwijdte van het geschrift dat beklaagde tot 800 personen gericht heeft, toetste met de wet van 30 juli 1981. Door de duidelijke taal die in de brief gesproken wordt heeft beklaagde aangezet tot haat ten aanzien van migranten aangezien hij laat uitschijnen dat ze moeten gelijk gesteld worden met misdadigers en dat ze over meer sociale, fiscale en politieke rechten beschikken dan ‘echte Belgen’.

Daniel Féret, voorzitter van het Front National en één van zijn medewerkers zijn veroordeeld wegens de verspreiding van verschillende vlugschriften, tekeningen en brochures, die tevens op een website voorkwamen, en die aanzetten tot haat, geweld, discriminatie en rassenscheiding ten aanzien van een groep, gemeenschap of de leden ervan omwille van hun (zogenaamd) ras, huidskleur, afstamming of de nationale of etnische afstamming (artikel 1, al.3, 2°). Dezelfde publicaties werden beschouwd als een voornemen om tot discriminatie of rassenscheiding over te gaan (artikel 1, al.3, 4°).

Een bediende (verkoopster - kassierster) hervat het werk, na een lange afwezigheid, bij een bedrijf dat boekenwinkels beheert. Ze draagt een hoofddoek. Het bedrijf verzet zich daartegen in naam van de neutraliteit vervat in het arbeidsreglement. 

De rechtbank heeft geoordeeld dat de heer C.A., beklaagde, een inbreuk pleegde op artikel 1 – 2° van de wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van bepaalde door racisme of xenofobie ingegeven daden alsook artikel 1 van de wet van 23 maart 1995 tegen het negationnisme (definitief vonnis).

Een sollicitant van Marokkaanse origine zou na het vermelden van zijn naam te horen hebben gekregen dat een vacature voor meubelmonteerder reeds ingenomen was. Zijn vriend die onder een typisch Belgische naam belde, zou wel onmiddellijk een afspraak hebben gekregen voor een sollicitatiegesprek. 

Een dame is motorisch gehandicapt aan de 4 ledematen, verplaatst zich in een rolstoel en wordt bijgestaan door een assistentiehond. Ze bezoekt met familie een restaurant, maar de hond wordt niet toegelaten. Volgens de uitbaters heeft de aanwezigheid van familie tot gevolg dat de assistentiehond een gezelschapshond wordt.

Door het roepen van racistische beledigingen “White power, het is het blanke ras dat overheerst”, aan twee Chinese studenten aan de meifoor, alsook door het meermaals brengen van de Hitlergroet, werden aan de opzettelijke slagen en verwondingen de verzwarende omstandigheden toegevoegd zoals ingevoerd door de wet van 25 februari 2003.