Rechtspraak over discriminatie

Een uitgeverij zich gespecialiseerd in oorlogsgeschiedenis, brengt opnieuw een propagandadocument van de Tweede Wereldoorlog uit, dat een typisch voorbeeld is van de propaganda voor de Waffen-SS in het begin van de oorlog.

De zaakvoerder van een bedrijf verklaart publiekelijk dat hij geen personen van vreemde afkomst wenst aan te werven aangezien zijn klanten dit niet aanvaarden. In eerste aanleg stelt de arbeidsrechtbank dat het argument van de klanten niet mag meespelen doch dat er slechts sprake is van een potentiële discriminatie bij gebrek aan individueel slachtoffer. Het Arbeidshof legt een aantal prejudiciële vragen voor aan het Europees Hof van Justitie.

Hof van Beroep van Brussel, 8 mei 2007 Vijf jongeren, waaronder drie minderjarigen, hadden voorafgaandelijk een beslissing genomen om ‘zwarten, untermenschen’ op te zoeken in Tienen en om deze eens goed onder handen te nemen. Het slachtoffer, een 18 jarige erkende Slowaakse vluchteling, kreeg naast slagen en verwondingen vier messteken in de buikregio en werd hierbij potentieel levensbedreigend gewond.

Het hof bevestigt het vonnis, geveld in eerste aanleg op 24 maart 2006, door de rechtbank in Verviers. Zo stelt het hof dat de beklaagden M., B. en L. wel degelijk aangezet hebben tot discriminatie, rassenscheiding, raciale haat of geweld in de zin van de wet van 30 juli 1981.

Naar aanleiding van een burengeschil, maakt een bewoner aan verschillende buren, de syndicus van het appartementsgebouw en de wijkagent een brief over waarin hij zich op laatdunkende en kwetsende wijze uitlaat over verschillende bevolkingsgroepen en personen.

Het Hof van Cassatie heeft de voorziening van Daniel F. (voorzitter van de Front National) en George-Pierre T. (verantwoordelijke voor de internetsite van het Front National) tegen het arrest van het hof van beroep te Brussel dd. 18 april 2006 verworpen. 

Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding heeft de Belgische arbeidsrechters verzocht vast te stellen dat Feryn, die is gespecialiseerd in de verkoop en de installatie van kantel‑ en sectionale poorten, een discriminerend aanwervingsbeleid voerde. Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding baseert zich op de publieke verklaringen van de directeur van die onderneming. Die kwamen er in wezen op neer dat zijn onderneming monteurs wilde aanwerven, maar geen allochtonen in dienst kon nemen omdat de klanten er bezwaar tegen hadden om deze tijdens de werkzaamheden toegang te geven tot hun woning.

Na een eenvoudige klacht vanwege het Centrum in maart 2002 tegen onbekenden en diverse burgerlijke partijstellingen in de loop van 2003 en 2004 deed de correctionele rechtbank te Brussel uitspraak inzake de inhoud van de website van de “Centre islamique belge”.

Het hof heeft formeel het standpunt van de correctionele rechtbank van 31 januari 2006 bevestigd wanneer deze de draagwijdte van het geschrift dat beklaagde tot 800 personen gericht heeft, toetste met de wet van 30 juli 1981. Door de duidelijke taal die in de brief gesproken wordt heeft beklaagde aangezet tot haat ten aanzien van migranten aangezien hij laat uitschijnen dat ze moeten gelijk gesteld worden met misdadigers en dat ze over meer sociale, fiscale en politieke rechten beschikken dan ‘echte Belgen’.

Daniel Féret, voorzitter van het Front National en één van zijn medewerkers zijn veroordeeld wegens de verspreiding van verschillende vlugschriften, tekeningen en brochures, die tevens op een website voorkwamen, en die aanzetten tot haat, geweld, discriminatie en rassenscheiding ten aanzien van een groep, gemeenschap of de leden ervan omwille van hun (zogenaamd) ras, huidskleur, afstamming of de nationale of etnische afstamming (artikel 1, al.3, 2°). Dezelfde publicaties werden beschouwd als een voornemen om tot discriminatie of rassenscheiding over te gaan (artikel 1, al.3, 4°).