Rechtspraak over discriminatie

Een medewerkster van een supermarkt werd ontslagen nadat ze enkele dagen afwezig was wegens ziekte. De werkgever beweerde dat de afwezigheid van de vrouw had geleid tot een desorganisatie van het werk, maar kon dit niet concreet maken. Het ontslag was volgens het arbeidshof discriminatoir.

Een man wordt veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf wegens discriminatoire belaging en misbruik van elektronische communicatiemiddelen. Gedurende enkele weken had hij bijzonder kwetsende homo- en transfobe boodschappen ingesproken op de gsm van het slachtoffer. 

Tijdens en na een controle van de vervoersbewijzen uit een man bedreigingen en beledigingen tegenover een medewerker van de MIVB en tegenover politie-inspecteurs. deze man wordt veroordeeld tot een werkstraf van 80uur en een geldboete van 800 euro. 

Het arbeidshof oordeelt in dit arrest dat een vakbondsafgevaardigde werd gediscrimineerd op grond van zijn syndicale overtuiging en dat de forfaitaire schadevergoeding van 6 maanden brutoloon uit de Antidiscriminatiewet kan worden gecumuleerd met de vergoeding op grond van de wet van 19 maart 1991.

Een werkneemster werd ontslagen 1 dag nadat ze een ziektebriefje binnenbracht bij haar werkgever. Het arbeidshof oordeelt dat het ontslag discriminatoir is (op basis van de gezondheidstoestand).

Het feit dat een quality manager werd ontslagen op de dag dat ze terugkeerde uit ziekteverlof is onvoldoende om een vermoeden van discriminatie aan te tonen.

Het arbeidshof oordeelt het ontslag van een commercieel directeur, die was geopereerd na een fietsongeval en daardoor een tijd afwezig was, discriminatoir is.

Het feit dat de werkgever eerder al drie werknemers die afwezig waren wegens ziekte had ontslagen, is één van de elementen die een vermoeden van discriminatie aantonen. 

In het geval van pesterijen op de werkvloer is niet de Antidiscriminatiewet van toepassing, maar wel de Welzijnswet (behalve voor wat betreft de bescherming tegen represailles).