Een vrouw solliciteert voor een job onder haar eigen naam en onder een fictieve naam. Ze ontvangt telkens een verschillend antwoord en meent daarom dat er sprake is van discriminatie op basis van het beschermd kenmerk nationale of etnische afstamming. Het arbeidshof oordeelt evenwel dat andere elementen het verschil in behandeling afdoende kunnen verklaren. Het arbeidshof wijst de discriminatievordering af omdat onvoldoende werd aangetoond dat de nationale of etnische afstamming mee een rol speelde.

Een vrouw wordt ontslagen om dringende redenen na een woordenwisseling op het werk. De arbeidsrechtbank is niet overtuigd van de aangevoerde bewijzen voor het ontslag en kent de vrouw een verbrekingsvergoeding toe.

Twee arbeiders hadden een formele klacht ingediend bij de preventieadviseur voor (discriminatoire) pesterijen op het werk. Ze werden ontslagen tijdens de beschermde periode. Omdat het bedrijf niet kon aantonen dat het ontslag niets te maken had met de klacht, werd aan de twee arbeiders de forfaitaire beschermingsvergoeding van zes maanden brutoloon toegekend.