Een homoseksuele werknemer dient één klacht in bij de interne preventiedienst voor feiten die zowel konden vallen onder de toepassing van de wet van 25 februari 2003 (vroegere algemene antidiscriminatiewet) en onder de wetgeving inzake welzijn op het werk (wet van 4 augustus 1996). In beide wetgevingen is een vergoeding voorzien die de werkgever moet ontmoedigen de werknemer die klacht heeft ingediend te ontslaan en die laatste schadevergoeding toe te kennen voor het verlies van zijn job. In casu ging het om één klacht betreffende dezelfde feiten. Er kan dus geen sprake zijn van cumul van vergoedingen voorzien in beide wetgevingen, aangezien ze dezelfde doelstelling hebben.

Een jonge man is op stap met een travestiet. In een uitgaansbuurt krijgt hij slaag van zogenoemde hangjongeren. Volgens een getuige is de holebigemeenschap in die buurt vaak het slachtoffer van zinloos geweld. Op grond hiervan alsook de verklaringen van het slachtoffer besluit de rechtbank dat er sprake is van verzwarende omstandigheden, namelijk homohaat. De rechtbank motiveert omstandig de strafmaat.

Het slachtoffer maakt in een café kennis met jongeren. Na het verlaten van de zaak wordt hij zwaar toegetakeld (5 weken arbeidsongeschikt, tanden uitgeslagen, arm gebroken). Hij meent meegelokt te zijn omwille van zijn seksuele geaardheid. De jongeren verklaren dat ze hem een goed pak slaag wilden geven. De rechtbank meent dat het aspect seksuele geaardheid onvoldoende bewezen is maar dat er wel degelijk sprake is van volstrekt onaanvaardbaar en zinloos geweld.

Een gehuwd koppel, Amerikaan en Belg, volgen de opleiding om in aanmerking te komen voor adoptie. Ze bekomen dan ook een geschiktheidvonnis van de Jeugdrechtbank. Wanneer ze ten rade gaan bij de Vlaamse Centrale Autoriteit krijgen ze te horen dat homokoppels weinig kans maken bij inter-landelijke adopties.

Twee mannen worden beschimpt en geslagen door de passagier van een wagen die naast hen reed toen ze hand in hand wandelden. De andere passagiers van de wagen komen niet tussen bij het toedienen van de slagen. De rechtbank analyseert de uiteenlopende verklaringen en leidt er uit af dat er wel degelijk sprake is van verzwarende omstandigheden en aanzetten tot geweld op grond van de seksuele geaardheid van de slachtoffers.

De correctionele rechtbank te Brussel spreekt, bij vonnis van 6 januari 2009, een straf uit van 2 jaar met 3 jaar uitstel voor car-jacking, stelen van GSM en portefeuille. Het Hof van Beroep bevestigt het vonnis maar verzwaart de straf aangezien de aanval welbewust, overwogen en homofobisch getint was ten aanzien van personen waarvan de homoseksualiteit kon vermoed worden. Strafrechtelijk: 4 jaar met uitstel gedurende 5 jaar.

Een werknemer was het slachtoffer van grappen en opmerkingen omwille van zijn seksuele geaardheid. Hij legt een gemotiveerde klacht neer voor intimidatie (art. 32 tredecies wet van 4.08.1996) en discriminatie (art. 21 wet van 25.02.2003). De preventieadviseur deelt zijn verslag mee en de werkgever ontslaat de werknemer om dringende reden.

Bevestiging van verstekvonnis Correctionele rechtbank te Aarlen (5 oktober 2009) waarbij, zonder provocatie een man homofobe beledigingen richt tot 2 andere personen. Verschillende getuigen bevestigen de feiten.

Verstekvonnis ten aanzien van persoon die, in het bijzijn van verschillende getuigen, homofobe beledigingen geuit heeft ten aanzien van twee mannen, zonder dat er sprake was van enige provocatie. Het verzet werd behandeld op 11 januari 2010.

Ter gelegenheid van een concert houdt een hitler look-a-like een toespraak waarbij aangezet wordt tot haat ten aanzien van asielzoekers, homoseksuelen; dit alles gepaard met de Hitlergroet.