In een deelzaak werd het bewijs van discriminatie geleverd door het realiseren van een video-opname en een bandopname van het gesprek tussen de beklaagde en het slachtoffer. De Rechtbank is van oordeel dat "deze video-opnames, zelfs als ze buiten het medeweten van de portiers werden gemaakt, op zich geen onrechtmatig verkregen bewijs oplevert. Het feit dat deze opnames gebeurden met het oog op het vaststellen van bepaalde feiten, betekent immers niet dat de feiten werden uitgelokt". De beklaagde wordt dan ook schuldig bevonden aan een inbreuk op artikel 2 van de antiracismewet.

In de andere gevallen, waar dit bewijs ontbreekt, was de rechter van oordeel dat het hanteren van selectiecriteria door een portier weliswaar tot vergissingen en mistoestanden kan leiden, maar dat deze geen bewijzen zijn van een inbreuk op de antiracismewet. Vrijspraak voor portiers en zaakvoerder.