Kettingmail: ‘Een brief van een Belgische moeder aan een Marokkaanse’

Deze kettingmail komt zogezegd van een Belgische moeder die schrijft hoe haar zoon vermoord werd door de zoon van een Marokkaanse moeder. De brief verscheen in 2006 voor het eerst op een Braziliaanse blog en kende een internationaal traject voor hij in België belandde. 

De kettingmail

EEN WAAR GEBEURD VERHAAL.

Geachte mevrouw,

Ik zag uw hevig protest voor de tv-camera’s tegen de overplaatsing van uw zoon van de gevangenis in Aarlen naar de gevangenis van Leuven.

Ik heb u horen klagen over de afstand die u nu scheidt van uw zoon en de moeilijkheden die u hebt met de verplaatsing om hem te gaan bezoeken.

Ik zag ook al de berichtgeving in de media door journalisten en verslaggevers over andere moeders in dezelfde situatie, zij worden verdedigd door diverse organisaties voor de verdediging van de mensen-rechten, enzovoort.

Ik ben ook een moeder en ik begrijp uw protesten en uw ontevredenheid. Ik wil me aansluiten bij uw strijd omdat, zoals u zal zien, er ook een grote afstand is die mij scheidt van mijn zoon.

Ik werk, maar verdien weinig en heb dezelfde financiële moeilijkheden om bij hem op bezoek te gaan. Met veel moeite geraak ik bij hem op zondag, want ik werk elke dag van de week, ook op zaterdag en ik heb ook nog andere familiale verplichtingen met mijn andere kinderen.

Mocht u het nog niet hebben begrepen, ik ben de moeder van de jongen die door uw zoon gruwelijk werd vermoord in het benzinestation waar hij ‘s nachts werkte om zijn studies te kunnen betalen en zijn familie te helpen.

Ik ga hem volgende zondag bezoeken. Terwijl u uw zoon in uw armen neemt en een knuffel geeft, zal ik enkele bloemen leggen op zijn bescheiden graf op het stads kerkhof.

Oh, bijna vergeten, u kan gerust zijn, de staat houdt een gedeelte van mijn schamele salaris in om de nieuwe matras voor uw zoon te betalen, omdat hij de vorige twee verbrandde in de gevangenis waar hij zijn straf uitzit voor de gruwelijke moord die hij pleegde.

Tenslotte, nog steeds als een moeder, zou ik iedereen willen vragen om mijn mail te laten circuleren, hoe discreet hij ook is. We kunnen misschien iets bijdragen om de omkering van menselijke waarden te stoppen.

Mensenrechten zouden enkel mogen gelden voor rechtschapen mensen!!!

Analyse

De kettingmail hierboven doet de ronde onder de titel 'Brief van een Belgische moeder aan een Marokkaanse'. Hij wordt verspreid via diverse kanalen: kettingmails, Facebook, fora, ...

De mail is internationaal verspreid. Soms staat er een andere nationaliteit in centraal, maar de boodschap is aldoor dezelfde: een moeder schrijft hoe haar zoon vermoord is door de zoon van een moeder met een andere nationaliteit.

Het lijkt erop dat een Braziliaanse blog de oorspronkelijke versie van deze mail op 2 juni 2006 gepubliceerd heeft.

Ook de Franstalige website Hoaxbusters heeft de mail onderzocht. Daarbij vond de website soortgelijke versies terug uit Spanje (2009) en Argentinië (2010).

Uitgebreide (Nederlandstalige) informatie over het traject dat de kettingmail wereldwijd heeft afgelegd, vindt u terug op de Belgische website De Hoax-Wijzer.

De geloofwaardigheid van de mail wordt in de meeste versies die in België circuleren versterkt door de contactgegevens te vermelden van de moeder die het slachtoffer zou zijn. Maar die contactgegevens zijn onjuist: ze verwijzen naar mensen die niets met de mail te maken (willen) hebben.

Behalve de contactgegevens staat er geen 'harde' informatie in de mail: geen naam van de dader; geen details over de moord, zoals plaats, datum … Daardoor is de waarheid moeilijk te achterhalen. Omdat de mail in verschillende talen en landen wordt verspreid én omdat zogenaamde ‘afzenders’ zich van de inhoud gedistantieerd hebben, lijkt het erop dat het om valse berichtgeving gaat, en dat de mail werd verspreid met de bedoeling om anderen aan te zetten tot haat tegenover leden van de Marokkaanse gemeenschap.

Conclusie

Deze kettingmail is stigmatiserend en probeert op een subtiele manier in te spelen op de (angst)gevoelens van de bestemmeling. Hij verspreidt de boodschap dat Marokkaanse moeders geen menselijke waarden hebben en dat hun kinderen misdadigers zijn. De ik-vorm creëert een gevoel van nabijheid, waardoor de bestemmeling sneller voor waar zal aannemen wat in de mail staat - iedereen kan zich erin herkennen, iedereen kan meevoelen met het slachtoffer, de ‘Belgische moeder’.

Ontving je deze kettingmail? Dan raden we je aan om hem niet door te sturen, en de afzender eventueel te laten weten dat je dit soort e-mails niet meer wenst te ontvangen. Je kan daarbij ook verwijzen naar deze analyse.