Het gebrek aan toegankelijkheid van de leefomgeving is één van de grootste problemen voor personen met een handicap. Gebouwen en voetpaden die niet toegankelijk zijn voor hen, vormen een belemmering in het uitbouwen van volwaardige maatschappelijke participatie. Om dit probleem aan te kaarten, organiseren verschillende steden vandaag een toegankelijkheidswandeling, met steun van de lokale meldpunten van het Centrum. Zo leggen in Genk enkele schepenen en ambtenaren geblinddoekt of in een rolstoel een parcours af in het stadhuis en op het stadsplein. Op die manier kunnen ze zich inleven in de situatie van een persoon met een fysieke beperking. Een verslag van de activiteiten in Genk verscheen in Het Belang van Limburg. Een gelijkaardige activiteit wordt ook in Mechelen georganiseerd (zie foto).

Een tweede pijnpunt blijft het onderwijs. Personen met een handicap hebben een plaats in het gewoon onderwijs, maar toch zitten vandaag liefst 50.000 leerlingen in het buitengewoon onderwijs. In het Radio 1-programma Hautekiet getuigt een mama over haar probleem om haar zoon in te schrijven in het gewoon onderwijs. Kinderen met een beperking moeten volgens het VN-Verdrag Handicap in het gewoon onderwijs een plaats krijgen. Indien nodig, hebben ze recht op redelijke aanpassingen zodat ze net als iedereen kunnen deelnemen aan de lessen en het leven op school. Dat principe ligt ook aan de basis van het M-decreet, dat vanaf 1 september 2015 in alle Vlaamse scholen van kracht wordt.

Ook wat wonen betreft, is er nog een lange weg af te leggen. Wachtlijsten voor aangepaste woningen maken dat personen met een handicap zelden autonome keuzes kunnen maken op dat vlak. Vaak weten personen met een handicap ook niet tot wie ze zich moeten richten om ondersteuning te krijgen.

Naar de volledige Consultatie van personen met een handicap.