Een assistentiehond is een hulpmiddel, geen huisdier
Een gezellige bungalow voor twee reserveren: dat wil een vrouw die contact opneemt met een camping. Maar omwille van haar assistentiehond krijgt ze te horen dat ze een duurdere bungalow zou moeten huren, waar huisdieren toegelaten zijn. Unia neemt contact op met de camping.
De vrouw belt Unia nadat ze van de camping het deksel op de neus krijgt. Volgens de camping kan ze de bungalow voor twee personen niet reserveren, omdat ze haar assistentiehond wil meenemen. De camping redeneert dat dit niet kan in een deel waar huisdieren niet toegelaten zijn. Aan de vrouw wordt daarom een andere bungalow voorgesteld in het deel waar huisdieren wel toegelaten zijn. Daar is alleen nog een bungalow vrij voor zes personen, wat betekent dat de vrouw meer zou moeten betalen.
Het lokaal contactpunt van Unia neemt contact op met de camping. Daarbij geven we meer uitleg over de antidiscriminatiewetgeving en het ‘woefkesdecreet’. Zo overtuigen we de campingmanager en de raad van bestuur ervan dat een assistentiehond niet gezien moet worden als een huisdier, maar wel als een hulpmiddel. Een persoon die een assistentiehond nodig heeft, kan namelijk niet zomaar beslissen om die thuis te laten. Net zoals een rolstoelgebruiker niet zonder zijn rolstoel kan. De vrouw kan daarna een bungalow naar keuze reserveren.