De dove patiënt wil alles kunnen begrijpen tijdens zijn doktersbezoek. Daarom vraagt hij aan het ziekenhuis of er een tolk Vlaamse Gebarentaal aanwezig kan zijn. Het ziekenhuis antwoordt dat het geen tolk kan voorzien, en weigert ook het voorstel om met een afstandstolk te werken. De man roept daarom de hulp in van Unia.

Unia herinnert de Ombudsdienst van het ziekenhuis aan het recht op redelijke aanpassingen, óók in het ziekenhuis. Bovendien bezorgt Unia het ziekenhuis ook het informatieblad voor ziekenhuismedewerkers over het communiceren met dove en slechthorende patiënten, met de vraag om dit intern te delen.

Het ziekenhuis antwoordt op dit eerste contact dat het voor het ziekenhuis praktisch gezien moeilijk is om een tolk Vlaamse Gebarentaal te regelen, en stelt voor dat de patiënt daarom zelf een tolk zoekt – op eigen kosten.  

Dat antwoord volstaat niet voor Unia. Unia benadrukt de wettelijke verplichting om voor redelijke aanpassingen te zorgen en beveelt het gebruik van een professionele tolk aan. Die is immers gebonden aan een beroepsgeheim, is neutraal en is niet emotioneel betrokken.

Nadat het ziekenhuis de tarieven voor een tolk Vlaamse Gebarentaal bij CAB Vlaanderen ontvangt, beslist het om toch - op kosten van het ziekenhuis - een tolk te voorzien voor de patiënt. CAB Vlaanderen zoekt daarop een gepaste tolk Vlaamse Gebarentaal, zodat de patiënt met een gerust hart op doktersbezoek kan gaan.

Meer weten? 

• Lees meer over handicap als discriminatiegrond. 
• Heb je zelf iets gelijkaardigs meegemaakt? Meld het bij Unia.