Een fitnesscentrum wordt anoniem aangeklaagd voor discriminatoire praktijken ten aanzien van potentiële allochtone klanten (o.m. specifieke prijslijst). Uit het strafdossier blijkt evenwel niet dat de uitbater opdracht gaf tot discriminatie. In de drie vestigingen zijn er immers leden van allochtone afkomst. De burgerlijke partijstelling van het Centrum wordt verworpen.

Een persoon wil een dancing betreden maar de portier weigert hem de toegang. Bij de tussenkomst van de politie verklaart de portier dat hij daartoe opdracht kreeg van de uitbater. Uit het onderzoek blijkt: de portier weigerde de uitbater erbij te halen want dan konden allochtonen binnenglippen…, de uitbater spreekt van 'makak', er zijn in het verleden al verschillende gelijkaardige klachten geweest (weigering wegens gebrek aan lidkaart, te veel volk, kledij, voorgeschiedenis,…).

Jongeren van allochtone afkomst beklagen zich over de weigeringen tot toegang van een dancing. Uit het dossier leidt de rechtbank af dat de identiteitscontroles bij alle jongeren plaatsvinden. Jongeren die zich in het verleden agressief opstelden, problemen veroorzaakten of mogelijks problemen zullen veroorzaken worden geweigerd en hierbij gaat het niet enkel om allochtone bezoekers. Deze laatsten zijn overigens in de dancing aanwezig. Er kan dus geen sprake zijn van systematische weigering op grond van ras, huidskleur, afstamming, afkomst of nationaliteit.

Personen van allochtone afkomst beklagen er zich over dat ze geen toegang krijgen tot een fitnesscentrum. De feiten worden aangeklaagd door middel van een verborgen camera. Dit bewijsmateriaal wordt verworpen aangezien er geen wettelijke basis is voor de praktijktest (wet van 25.02.2003) en deze test in de wet van 10 mei 2007 zelfs niet meer voorkomt.

Jonge mannen van allochtone afkomst wordt de toegang geweigerd tot een dancing. De portier, werknemer van een bewakingsfirma, kreeg hiertoe opdracht van de uitbater. Gelet op het feit dat enkel van allochtonen een lidkaart vereist wordt en de werkwijze hem tegen de borst stuit raadt hij de slachtoffers aan om de politie te verwittigen. Het vonnis van de correctionele rechtbank te Hasselt dd. 12 juni 2007 wordt bevestigd door het Hof van beroep.

De uitbater van een fitnesscentrum is het voorwerp van klachten betreffende discriminatie. De rechtbank acht de feiten bewezen op grond van verklaringen van slachtoffers en een reportage gemaakt met verborgen camera.

Een vzw organiseert reizen voor bepaalde personeelsleden van overheidssectoren. Personen die ouder zijn dan 55 jaar kunnen van bijzonder gunstige voorwaarden genieten. De rechtbank meent dat er, naast een aantal inbreuken, wel degelijk sprake is van een schending van de anti discriminatiewetgeving, met name een discriminatie op grond van leeftijd die niet kan gerechtvaardigd worden.

Een persoon die onregelmatig in het land verblijft, maar een regularisatie heeft aangevraagd bij de gemeente, wil een rekening openen voor een huurwaarborg. De bank weigert bij gebrek aan officiële gegevens. Het Grondwettelijk Hof heeft de wet van 25 februari 2003 gedeeltelijk vernietigd, zodat de lijst met discriminatiegronden een open lijst geworden is en er wordt een vordering tot staking ingeleid. Die wordt verworpen aangezien de rechtbank vindt dat de gegevens vereist door de bank rusten op de antiwitwaswetgeving, zijnde normen van openbare orde die de mogelijke discriminatie overstijgen.

Drie jongemannen van vreemde origine werden bij de ingang van een dancing geweigerd door de portier. Die voert aan dat hij daartoe instructies kreeg van de dancinguitbater. De dancing heeft een lidkaartsysteem dat alleen geldt voor allochtonen.

In de marge van een dispuut met betrekkingen tot kortingen op reizen en de reclame daarvoor (wet op de handelspraktijken) komt eveneens discriminatie aan bod op grond van leeftijd (wet van 25 februari 2003). 60+ kregen een korting op autocarreizen. De rechtbank besluit dat er wel degelijk sprake is van discriminatie op grond van leeftijd.