Een kandidaat-huurster, die vanwege haar handicap leefde van een uitkering, meldde het Centrum dat ze gediscrimineerd was bij huisvesting. De gerechtelijke procedure werd opgestart, maar algauw was de vrouw niet meer in de zaak geïnteresseerd en verhuisde ze naar het buitenland.

Een klacht wordt ingediend in het kader van een procedure dat het album ‘Kuifje in Congo’ betreft. Vervolgens wordt een vordering tot staking ingeleid tegen dit album dat sinds zijn eerste uitgave in 1931 verdeeld wordt. De vordering beoogt voornamelijk het verbod van verspreiding of deze te laten gepaard gaan met bepaalde verplichtingen (verwittiging, inleiding,…). De Voorzitter van de rechtbank is de mening toegedaan dat er voor de verwijten op burgerlijk vlak geen sprake is van belaging noch opdracht tot discriminatie. Voor de verwijten die gesteund zijn op strafrechtelijke inbreuken stelt hij vast dat er geen bijzonder opzet voorhanden is.

Een jong gemengd koppel werd te Schaerbeek geslagen en bespuwd door een groep jongeren. Later op de avond werd hun auto vernield en waren ze slachtoffer van een inbraak met vernieling. De daders zijn geïdentificeerd en het parket beschouwt het dossier als slagen en verwondingen met verzwarende omstandigheden (racisme).

Een gehuwd koppel, Amerikaan en Belg, volgen de opleiding om in aanmerking te komen voor adoptie. Ze bekomen dan ook een geschiktheidvonnis van de Jeugdrechtbank. Wanneer ze ten rade gaan bij de Vlaamse Centrale Autoriteit krijgen ze te horen dat homokoppels weinig kans maken bij inter-landelijke adopties.

In een aantal kantoren van een uitzendbureau worden in het kader van een strafonderzoek aanwijzingen teruggevonden dat bepaalde kantoren ingaan op de discriminatoire wensen van klanten. Het strafonderzoek draait op een sisser uit wegens de taal waarin het gevoerd werd. Er wordt dan een zaak aangespannen voor de burgerlijke rechtbank. Deze acht de feiten, op grond van wat zich in het strafbundel bevindt, bewezen in die zin dat blijkbaar de feiten gekend waren tot op het niveau van het bestuur dat zijn kantoorhouders niet bijstond en voorrang gaf aan de omzet. Maar van een algemeen discriminatoir beleid van het bedrijf kan volgens de rechtbank geen sprake zijn.

In het kader van een geschil tussen huurder en verhuurder meent de huurder dat er racisme mee gemoeid is. De Vrederechter beslist om advies in te winnen bij het Centrum voor gelijkheid van kansen en van racismebestrijding. In hoger beroep is de rechtbank de mening toegedaan dat de Vrederechter ambtshalve advies mocht inwinnen. Er stellen zich evenwel twee problemen: enkel een fysieke persoon kan aangesteld worden als deskundige en de Vrederechter beschikte over meer informatie dan de deskundige die hij aanspreekt.

Een jonge vrouw die een hoofddoek draagt wordt verzocht haar hoofddoek af te nemen in een bowlingzaak. De uitbater beroept zich op het huishoudelijk reglement waarbij, in naam van de veiligheid, alle hoofddeksels verboden zijn. De rechter erkent het legitieme doel (veiligheid) van een verbod maar komt tot het besluit dat de middelen om het doel te bereiken noch passend noch noodzakelijk zijn. Hij besluit tot een indirecte discriminatie op basis van geloofsovertuiging, beveelt de staking en de aanplakking van de uitspraak. Het slachtoffer krijgt de forfaitaire schadevergoeding niet bij gebrek aan bewijs van haar morele schade.

Een minderjarige en zijn ouders, als burgerlijk aansprakelijke, verschijnen voor de jeugdrechtbank wegens twee feiten van slagen en verwondingen. Enerzijds zijn de slachtoffers twee andere jongeren en anderzijds een lid van het onderwijzend personeel. De rechtbank meent dat de minderjarige niet moet gestraft worden. Inderdaad, zijn leeftijdgenoten die slagen kregen zeiden hem constant dat hij een vuile vreemdeling was die moest opkrassen en de slagen toegediend aan de leerkracht waren het gevolg van zijn racistische bemerkingen. Deze provocaties hadden tot gevolg dat de jongere niet meer beschikte over zijn vrije wil.

Een kankerpatiënte heeft ingevolge de behandeling te kampen met kaalheid. Daarom draagt ze een hoofddoek. Samen met haar gezin gaat het slachtoffer uit voor een etentje. De dienster wijst er op dat hoofddeksels niet toegelaten zijn. Het slachtoffer stelt een vordering tot staking in op grond van discriminatie omwille van gezondheidstoestand en de rechter kent haar vordering toe. Er is beroep aangetekend. Eindbeslissing Bergen, 29 september 2015.

Een lezing door de nederlandse schrijven Benno B, in de universiteit te Antwerpen, met als titel "Leve God, weg met Allah", diende onderbroken te worden omwille van de tussenkomst van een aantal personen. De rechtbank laakt de schending van het recht op vrije meningsuiting.