Een man organiseert een congres waarop er ook muziekoptredens zijn en hij de aanwezigen toespreekt. Twee televisieploegen maken beelden die worden uitgezonden door de openbare omroep. De politie maakt een analyse van de inhoud van de toespraak en besluit dat het degelijk gaat om aanzetten tot haat of geweld. De rechtbank toetst de bewoordingen aan het recht op de vrijheid van meningsuiting en besluit dat er wel degelijk een inbreuk gepleegd is op artikel 20, 4° van de wet van 30 juli 1981.

In eerste aanleg was de dader reeds veroordeeld op grond van de wet van 23 maart 1995 om in een vlugschrift het bestaan van de 'zogenaamde' dodende gaskamers in twijfel te hebben getrokken. Er was eveneens kwestie van verschillende andere feiten en o.m. een zelfklever: 'Gaskamers = leugen'. Bij vonnis van 19 juni 2008 heeft de correctionele rechtbank de feiten bewezen geacht en gesteld dat de dader een beleid in ere hersteld dat onverzoenbaar is met de democratische waarden van onze samenleving. Het Hof van Beroep bevestigt, bij verstek, het vonnis.

Een leraar werd veroordeeld voor het aanzetten tot haat en geweld en voor het verspreiden van denkbeelden gegrond op rassuperioriteit of rassenhaat. Naar aanleiding van een diefstal had hij op Facebook een stigmatiserend bericht geplaatst over de Roma-gemeenschap. In het daaropvolgende onderzoek kwamen nog een aantal feiten aan het licht.