Artikel 2 § 4: “redelijke aanpassingen”
"Redelijke aanpassingen": noodzakelijke en passende wijzigingen, en aanpassingen die geen disproportionele of onevenredige, of onnodige last opleggen, indien zij in een specifiek geval nodig zijn om te waarborgen dat personen met een handicap alle mensenrechten en fundamentele vrijheden op voet van gelijkheid met anderen kunnen genieten of uitoefenen.
Jette Ring (2013)
In feite
HK Danmark, een Deense vakbond, heeft twee zaken tot schadevergoeding ingesteld in naam van Mevrouw Ring en Mevrouw Skouboe Werge, omwille van hun ontslag met beperkte opzegvergoeding. De vakbond was de mening toegedaan dat de twee dames in kwestie een handicap hadden en hun respectievelijke werkgevers er toe gehouden waren een werktijdvermindering voor te stellen. De vakbond stelt eveneens dat de nationale bepaling inzake beperkte opzegvergoeding niet op deze twee werkneemsters kon toegepast worden want hun afwezigheid omwille van ziekte is te wijten aan hun handicap.
Commissie v. Italië (2013)
In feite
De Commissie stelt een vordering in tegen Italië wegens het niet nakomen van zijn verplichtingen onder het Unierecht. Ze haalt daarbij aan dat Italië de verplichting uit artikel 5 van de richtlijn 2000/78 op een onvolledige manier heeft omgezet in nationale wetgeving. Hoewel de waarborgen en de redelijke aanpassingen uit de Italiaanse wet verder gaan dan de richtlijn, betreffen ze niet alle personen met een handicap noch alle werkgevers en zelfs niet alle verschillende aspecten van een arbeidsrelatie.
D.G. v. Polen (2013)
In feite
De eiser lijdt aan paraplegia waardoor hij aan een rolstoel gebonden is. Daarenboven is hij incontinent. Hij werd berecht in een aantal strafzaken werd veroordeeld tot een totaal van 8 jaar cel. Ondanks zijn incontinentie krijgt de eiser in de gevangenis onvoldoende incontinentieluiers en mag hij de douche niet onbeperkt gebruiken. Indien hij dan toch een toelating krijgt om de douche te gebruiken, kan hij dit enkel doen met de hulp van zijn medegedetineerden. Daarenboven is zijn cel op geen enkele manier aangepast waardoor de eiser volledig afhankelijk is van anderen voor al zijn bewegingen waaronder ook de toegang tot zijn bed. Voor het EHRM argumenteert de eiser dat de omstandigheden van zijn detentie niet aangepast zijn aan zijn bijzondere noden.
Butrin v. Rusland (2016)
In feite
De eiser beweert dat de detentieomstandigheden in de instelling waar hij zijn straf uitzit sinds februari 2012 niet aangepast zijn aan zijn gezondheidstoestand.: hij is immers blind geworden tijdens zijn detentie als gevolg van katarakt. Meneer Butrin beklaagt zich met name over de overbevolking in de gevangenis en meer bepaald het feit dat hijzelf en zijn 45 medegevangenen elk over niet meer dan 2.82 m2 persoonlijke leefruimte beschikken in hun gemeenschappelijke slaapzaal.
M.L. en G.M. v. Australië (2016)
- Lees de beslissingen (M.L. en G.M.)
- Volledige analyse
In feite
M.L. werd opgeroepen om op te treden als jurylid. M.L. liet aan de sheriff weten dat hij beschikbaar was, maar hulp nodig zou hebben. M.L. is doof en heeft real-time ondertitels in steno nodig om te communiceren met anderen. Zijn vraag werd geweigerd door de diensten van de sheriff, die het verschaffen van stenogeschrift hinderlijk achten betreffende de kosten en de werklast. Toch werd M.L. nog tweemaal opgeroepen als jurylid en dreigde men hem te beboeten indien hij geen reden kon geven om zich niet van zijn taak als jurylid te kwijten.
G.M. werd ook opgeroepen als jurylid en wou daar graag op ingaan. Als dove persoon vroeg ze om een haar een doventolk ter beschikking te stellen. Haar mogelijkheid om op te treden als jurylid werd haar eveneens ontnomen vermits de diensten van de sheriff haar lieten verstaan dat de terbeschikkingstelling van een tolk “de getrouwheid van de jurydeliberaties in het gedrang bracht door de toevoeging van een persoon die daar geen deel van uitmaakt“
Arbeidsrechtbank Luik (2016)
In feite
Een man postuleert voor een job als rijinstructeur in een autorijschool. Na een eerste onderhoud ontvangt hij een bericht waarin hem wordt medegedeeld dat zijn uiterlijk niet past en waarbij hem tevens gevraagd wordt of hij er al aan gedacht heeft gewicht te verliezen.