Artikel 19: zelfstandig wonen en deel uitmaken van de maatschappij
De Staten die Partij zijn bij dit Verdrag erkennen het recht van alle personen met een handicap om in de maatschappij te wonen met dezelfde keuzemogelijkheden als anderen en nemen doeltreffende en passende maatregelen om het personen met een handicap gemakkelijker te maken dit recht ten volle uit te oefenen en volledig deel uit te maken van, en te participeren in de maatschappij, onder meer door te waarborgen dat:
- personen met een handicap de kans hebben, op voet van gelijkheid met anderen, vrij hun verblijfplaats te kiezen, alsmede waar en met wie zij leven, en niet verplicht zijn te leven in een bepaalde leefstructuur;
- personen met een handicap toegang hebben tot een reeks van thuis, residentiële en andere maatschappijondersteunende diensten, waaronder persoonlijke assistentie, noodzakelijk om het wonen en de opname in de maatschappij te ondersteunen en isolatie of uitsluiting uit de maatschappij te voorkomen;
- de sociale diensten en faciliteiten voor het algemene publiek op voet van gelijkheid beschikbaar zijn voor personen met een handicap en beantwoorden aan hun behoeften.
H.M. v. Zweden (2012)
In feite
De eiser lijdt aan een chronische aandoening, het Ehlers-Danlos syndroom, waardoor ze niet meer kan stappen of staan en moeite heeft met zitten en liggen. De enige revalidatie die dit voortschrijdend proces kan stoppen, is hydrotherapie. Gelet op de omstandigheden waarin de eiser zich bevindt, zou dat enkel mogelijk zijn via een binnenzwembad bij haar in huis. Zweden weigerde echter een vergunning af te leveren voor de uitbreiding van het huis van de eiser op haar eigen private grond omdat de uitbreiding incompatibel is met het stadsontwikkelingsplan.
F. vs. Oostenrijk (2015)
In feite
De klager is blind en hangt af van het openbaar vervoer voor zijn beroepsmatige en privé verplaatsingen. In augustus 2011 heeft Linz Linien GmbH, een maatschappij eigendom van de stad die al het openbaar vervoer in de regio beheerd, tramlijn 3 verlengd maar geen enkele halte van het verlengde stuk is uitgerust met een digitaal audio systeem.
Simon Bacher vs. Oostenrijk (2018)
In feite
Mr. Bacher was born with Down’s syndrome. He is on the autism spectrum and occasionally needs a wheelchair. He lives in the town of Vomp, in a house that his family bought in 1983. The house, and the two neighbouring houses, are only accessible by a footpath. As he grew, his parents became unable to carry him and decided to build a roof over the path to protect it from bad weather. Planning permission was granted by the local authority to build such a roof, with the agreement of the immediate neighbours. However, the owners of one of the neighbouring houses (Mr. R and his uncle) were not invited to attend the meeting. They sued the author’s parents, claiming that the roof had reduced the width of the path and that its height violated his right of way.
Glaisen vs. Zwitserland (2019)
In feite
Paraplegic and using a wheelchair, the applicant complained about his inability to gain access to a cinema in Geneva and that the refusal of access to the cinema on account of his disability had not been characterised as discrimination by the Swiss courts.