DE WAARHEID CHOQUEERT,
MAAR 'T IS TOCH DE WAARHEID !

Tegenwoordig worden we op alle televisiekanalen
bestookt met oproepen van de UNESCO
betreffende de hongersnood in de Hoorn van Afrika.
Ik wil iedereen eraan herinneren dat het voornamelijk
gaat over landen die overwegend islamitisch zijn.

Hun islamitische broeders zijn in oorlog met andere
islamieten die opgejaagd worden en zonder enige
gewetensbezwaren de hongersdood mogen sterven.

Wat doen de islamitische buurlanden bovendien:
NIETS ! Maar het is aan ONS om te geven.
Die landen hebben géén (en niet 2 of 3) miljard Euro's nodig om er bovenop te komen.

In plaats van zeer luxueuze hotels te bouwen, dure
4x4's te kopen en ijs- en schaatsbanen aan te leggen
in de woestijn, zou het beter zijn dat elk van de
Emiraten zijn geldbeugel zou openen, in plaats van
aan de werkende mensen van de 'slechte westerse
landen' (wij dus, de niet-in-Allah-gelovende en
kapitalistische heidenen) te vragen dat te doen.
Indien iedere in Europa of elders gevestigde islamiet
één Euro zou geven voor Afrika, zouden zij na hun
dood zeker in het Paradijs belanden.

Reeds tientallen jaren, of zelfs meer, is er enkel
miserie in die landen en regelmatig worden wij aan
die situatie herinnerd met verschrikkelijke beelden
van bevolkingen die zijn voorbestemd om uit te sterven.
Vrouwen en kinderen worden op de voorgrond gezet
opdat wij ons nog schuldiger zouden voelen
en dit enkel met de bedoeling ons nog meer geld te
ontfutselen.

De islamitische vrouwen zetten, ten gevolge van hun geloof
(en door hun hitsige mannen onderworpen), een hele resem
kinderen op de wereld (de wil van Allah, die geen
geboortebeperking tolereert ?!!!), terwijl ze goed
weten dat ze die kinderen niet zullen kunnen voeden.

Weinig mannen te zien in deze reportages ?!
Waarom zijn deze fokbeesten, die hun harem en jonge pubermeisjes bevruchten, zich niet bewust of verantwoordelijk voor hun eigen waanzin ? 
Tweeduizend jaar achterstand en een blinde godsdienstige
overtuiging zijn er de oorzaak van dat deze volkeren
voor eeuwig veroordeeld zijn tot onderwerping en godsdienstige dogma's
die alleen een kleine groep machtswellustelingen en een superieure
kaste ten dienste zijn.

Denkt u nog steeds dat het onze schuld is en dat wij ons
moeten verantwoordelijk voelen voor zoveel miserie ?
Wanneer er in een land meer kogels dan graankorrels zijn,
zal er nooit iemand in staat zijn iets te veranderen,
ondanks alle goede wil en al het geld in de hele wereld.
Dat is héél triestig maar, helaas, erg reëel.

Dit is dus géén racistisch, maar wel een realistisch bericht,
om de ogen te openen van al wie niet wil zien of horen.

Een prettige dag voor iedereen en denk hier nog maar eens
goed over na !

Ontvangen van een vriend en/of kennis

Omdat de inhoud van deze kettingmail zo specifiek is, deed het Centrum (nu Unia) een beroep op de expertise van Tine Danckaers van MO* Magazine. Zij bezocht in het verleden diverse van de in de mail genoemde landen en schreef er al vaak over.

Het idee dat in deze haatmail wordt meegegeven, namelijk dat de islamitische landen, met name de rijke golflanden, en moslims in het algemeen, niet aan internationale hulpverlening doen, is pertinent onjuist. Integendeel. De golfstaten leveren al sinds jaar en dag een grote bijdrage aan de mondiale hulpverlening. En onderzoek wijst uit dat westerse hulporganisaties juist steeds vaker met hen samenwerken. De westerse donorlanden staan immers onder grote financiële druk en de internationale hulpsector moet op zoek naar nieuw geld. Dat is onder meer voorhanden in de rijke golfregio. Bovendien kent de moslimgemeenschap een sterke geeftraditie.

1.  Overzeese hulp door golfstaten

Na de overstromingen in Pakistan in 2010 was Saoedi-Arabië de grootste donor voor de hulpoperatie en ook Koeweit deed grote toezeggingen, aldus de Britse onderzoeker Jonathan Benthall. Saoedi-Arabië was in 2013 na de VS het grootste donorland in de wereld, volgens officieel cijfermateriaal van VN-organisaties en de Wereldbank. Zowel in eigen regio als in Zuid-Azië is Saoedi-Arabië sterk aanwezig. In 2011 was Saoedi-Arabië de derde grootste bijdrager aan de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen (UNRWA), na de VS en Europa.

Die hulp gaat zeker niet alleen naar moslimgemeenschappen. Saoedi-Arabië gaf na de aardbeving in Haïti een grote bijdrage van 38 miljoen euro. Daarmee heeft Saoedi-Arabië, net zoals het Koeweit Fonds, zijn doelen breder opengetrokken dan multilaterale topspelers uit de regio. De Islamitische Ontwikkelingsbank, goed voor 18 miljard euro effectieve steun en 16 miljard euro toezeggingen, geeft wel enkel aan moslims. Het Arabisch Fonds, goed voor 7,3 miljard euro effectieve steun en 1,2 miljard euro toezeggingen, investeert enkel in Arabische doelen.

De mondiale ontwikkelingssamenwerking klopt niet enkel aan voor geld. Moslimpartners openen ook deuren in de islamitische wereld, zeker in conflictregio’s. Indonesië na de aardbeving in 2009 is een goed voorbeeld van hoe islamitische hulporganisaties in een moslimcontext een belangrijke strategische rol spelen. Door samen te werken met de islamitische organisatie Muhammadiyah, die onmiddellijk begon te netwerken, kon Islamic Relief, een grote Britse islamitische hulporganisatie, ook snel binnen raken.

2. Wereldwijde islamitische hulporganisaties

De moslimwereld levert een bijdrage aan liefdadigheid waarvan het belang niet te onderschatten is. Bij moslims vormt het geloof een belangrijke katalysator om te geven. De moslimgemeenschap kent een sterke geeftraditie. Liefdadigheid staat dan ook expliciet ingeschreven in de Koran. Donaties gaan in de eerste plaats naar de moskee, maar steeds vaker verzamelen moslims geld in voor het goede doel in eigen land of overzee. Daarbij speelt de moskee – zeker tijdens de ramadanperiode - een centrale rol. Tijdens de vastenperiode geven lokale moskeeën vaak aandacht en ruimte aan hulporganisaties om via de gebedsdienst geld in te zamelen en solidariteitsacties te organiseren.

Vele islamitische hulporganisaties en moskeeverenigingen mikken tijdens de Ramadan vooral op het binnenhalen van de zakaat. Dat is de jaarlijkse aalmoes die moslims - tenminste zij die over voldoende inkomen beschikken - aan arme medemensen schenken. Het geven van zakaat, de derde pijler van de islam, is zoals neergeschreven in de Koran een verplichting voor moslims, anders dan de sadaqa die vrijwillig en willekeurig is. De donatie gaat terug op het principe van sociale herverdeling en van zuivering: door in weelde te delen, ontdoen gelovige moslims zich van gulzigheid en egoïsme.

De laatste decennia kregen een aantal moslimlanden te maken met grote natuurrampen, denk maar aan de tsunami in de Golf van Bengalen in 2004, en aan de aardbeving in Pakistan in 2005. Veel Brits-Aziatische moslims voelden de behoefte om via eigen kanalen directe hulp te bieden. Er kwam een veelvoud aan kleine hulporganisaties bij, in de schaduw van de grote gevestigde islamitische humanitaire organisaties: Islamic Relief, Muslim Aid, Muslim Hands. De twee eerste hebben er intussen meer dan twintig jaar humanitaire hulp op zitten. Zowel Islamic Relief als Muslim Aid werden overigens net opgericht om de  grote hongersnoden in de Hoorn van Afrika in de jaren tachtig op te vangen.

Een organisatie als Islamic Relief, met hoofdzetel in Groot-Brittannië, haalde in 2006 met alle kantoren wereldwijd 76,5 miljoen euro aan fondsen binnen en ondersteunt hulpprojecten en ontwikkelingsprogramma’s in twintig landen wereldwijd. Islamic Relief stelt haar hulp ook expliciet open voor niet-moslims. De organisatie onderschrijft de Gedragscode van het Rode Kruis, heeft partnerverbanden met de Verenigde Naties en de Wereldvoedselorganisatie, en werkte al samen met het Rode Kruis, UNICEF en Oxfam.

Nuttige links

• Islamitische hulpverlening (MO* Magazine)
• In de naam van Allah (MO* Magazine)

Ontvang je deze kettingmail, en ga je niet akkoord met de boodschap die de mail probeert over te brengen? Laat de afzender dan weten dat je zulke mails in de toekomst niet meer wenst te ontvangen. Je kan je antwoord eventueel ook staven door deze analyse mee te sturen.