De feiten dateren van juni 2004. Beklaagde ontmoet in de kantoren van het OCMW een persoon met een andere huidskleur. Onmiddellijk begint hij deze persoon te slaan en racistische verwijten naar het hoofd te slingeren. Tijdens zijn ondervraging komt hij er open voor uit dat zijn gedrag was ingegeven door een zeker misprijzen en vijandigheid voor de etnische afkomst van de persoon.

Vrijspraak van een medewerkster van een uitzendkantoor die verantwoordelijk was voor de plaatsing van een vacature voor de functie van Export Sales Assistant op de website van de VDAB. Bij de selectiecriteria vermeldde zij uitdrukkelijk naast diplomavereisten en talenkennis dat de werkzoekende van ‘Belgische nationaliteit en origine moest zijn’.

De Correctionele rechtbank van Brugge maakte toepassing van artikel 405 quater Swb. dat in een strafverzwaring voorziet bij slagen en verwondingen. Een getuige, vriend van het slachtoffer, verklaarde dat het slachtoffer werd uitgedaagd door een groep jongeren die daarbij racistische opmerkingen maakte. Uit niets bleek dat het slachtoffer zich op enigerlei wijze uitdagend of uitlokkend zou hebben opgesteld. Tevergeefs hielden de beklaagden dan ook vol dat dit als reactie was op schunnigheden die het slachtoffer zou geroepen hebben naar de dames die hen vergezelden.

Vier jongeren schopten een man van Sri Lankaanse nationaliteit van zijn fiets enkel en alleen omwille van zijn huidskleur, wat de rechter afleidde uit het taalgebruik dat ze daarbij hanteerden. Daarna werd de man ook nog geschopt.

Op 30 december 2003 velt de correctionele rechtbank van Brugge een omstandig gemotiveerd vonnis in verband met de gebeurtenissen van 23 oktober 2002 toen een bende Brugse hooligans zich schuldig maakten aan vernielingen en het toebrengen van slagen en verwondingen aan Turkse supporters die naar een voetbalmatch tussen Brugge en Galatasaray waren afgezakt. Voor het oog van de camera werd ’s avonds een Nederlandse auto vernield en kregen de Turkse inzittenden slaag. Tijdens de dag waren er ook al schermutselingen geweest met Turkse supporters die waren gefilmd door een Turkse cameraploeg.

Een koppel leeft al een aantal jaren ongehuwd samen. Ze hebben 2 kinderen, kochten samen een huis en gingen samen een hypothecaire lening aan. De man wordt slachtoffer van een dodelijk arbeidsongeval. De vrouw spreekt de rechtsverzekeraar aan. Deze weigert tussen te komen aangezien de arbeidsongevallenwet (10 april 1971) enkel spreekt over gehuwden. De door de vrouw ingeroepen discriminatie wordt niet weerhouden.

Voor het toebrengen van slagen en verwondingen én voor het aanzetten tot racisme wordt een verdachte veroordeeld omdat hij toegaf dat hij “het slachtoffer een tiental maal in zijn gezicht geslagen heeft omdat hij kleurlingen niet kan verdragen in zijn omgeving”. De correctionele rechtbank van Brugge veroordeelt hem bij verstek tot een effectieve gevangenisstraf van 6 maand en een boete van 743 euro omdat zijn houding “getuigt van een manifest misprijzen voor de persoon van het slachtoffer, en dit op grond van criteria die puur subjectief zijn en abstractie maken van het respect dat eenieder aan ieder van zijn medemensen, zonder onderscheid verschuldigd is”

Naar jaarlijkse gewoonte verzamelden op de vooravond van de Ijzerbedevaart (jonge) rechtsextremisten zich in een café in Diksmuide. Op het einde van de avond komen de beklaagden een Egyptenaar tegen die ze enkel omwille van zijn nationaliteit op een laffe en brutale wijze aanpakken. Daarbij werd het slachtoffer bestolen en werd een deel van de buit geheeld.

Leden van Burgerinitiatief Oostende werden door de correctionele Rechtbank in Brugge veroordeeld tot geldboetes van 495,79 Euro, wegens de verspreiding van racistische pamfletten. Zij hadden daarin bewoners van een transitcentrum gecriminaliseerd. Zij beweerden zonder meer dat vreemdelingen zich omschoolden tot criminelen, drugsdealers en hoeren. De rechter argumenteert in een goed uitgewerkt vonnis dat hier niet zozeer de vrijheid van mening werd beoefend, maar wel op strafbare wijze werd aangezet tot vreemdelingenhaat en zo de strafwet werd overtreden. De vereniging Artsen zonder Grenzen en het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding kregen hiervoor elk 1 euro morele schadevergoeding toegekend.

In het gerechtelijke arrondissement Veurne heeft de lokale politie het recht om kleinere misdrijven autonoom te behandelen en om ze slechts daarna door te sturen voor eventuele vervolging. De Correctionele Rechtbank van Veurne volgde op 20 oktober 2000 het advies van de rijkswacht die meende dat de beklaagde “bewust een vreemdeling van Servische afkomst vernederde. Het was geen uiting van zijn gevoelens, maar wel degelijk de intentie om de persoon in kwestie te kwetsen. Door de uitlatingen werd A.N. duidelijk in zijn eer gekrenkt”.