Een werkzoekende die de hoofddoek draagt moet zich aanbieden in een naaiatelier. Een deel van het personeelsbestand is van allochtone afkomst. Om veiligheidsredenen vraagt de werkgever om de hoofddoek uit te laten. De werkzoekende weigert en er volgt een sanctie van de RVA. Uit de gerelateerde feiten leidt de rechtbank af dat er geen sprake is van expliciete of impliciete werkweigering. De rechtbank meent eveneens dat het ging om een niet-passende dienstbetrekking.

Op 22 juni 1998 weigert een café in Brussel een bestelling op te nemen van een klas met leerlingen van Turkse en Marokkaanse afkomst. Ondanks een gebrekkig onderzoek (het café is al twee jaar gesloten en van de eigenaar ontbreekt elk spoor, het personeel is nooit geïdentificeerd, laat staan ondervraagd, de enige bron is de lerares die zich burgerlijke partij gesteld heeft) beslist het parket om de eigenaar van het café te vervolgen op basis van artikel 1 en 2 van de antiracismewet.

Op 21 mei 2000 veroordeelt de correctionele rechtbank van Antwerpen de beklaagde tot een gevangenisstraf van 2 jaar met uitstel en geldboete van 40.000 BEF omdat hij zich als portier op verschillende momenten te buiten ging aan overmatig geweld.

Een allochtoon werd de toegang tot een café geweigerd omdat de portier ten onrechte van oordeel was dat het slachtoffer de week ervoor enkele vrouwen had lastiggevallen. De beklaagden gaven toe dat deze weigering op een vergissing berustte.

Op 10 oktober 1999 werd het slachtoffer de toegang tot een dancing geweigerd. Officieel mocht hij niet binnen omdat hij niet over een lidkaart beschikte, maar de klager vermoedde dat de weigering ingegeven was door racistische motieven en diende dan ook klacht in.

In twee vonnissen van de correctionele rechtbank in Hasselt rond de weigering van toegang tot een dancing voor personen van vreemde afkomst wordt de argumentatie hernomen die dezelfde rechtbank in een uitspraak van 21 november 1996 rond soortgelijke feiten heeft ontwikkeld. De rechter vond destijds dat er pas sprake was van discriminatie wanneer geen objectieve reden tot weigering kon worden aangevoerd.

Op 10 mei 2000 velde de correctionele rechtbank van Hasselt twee vonnissen in verband met het weigeren van allochtonen in twee dancings in het Hasseltse. In deze zaak betreft het de samenvoeging van drie dossiers over verschillende portiers van dezelfde dancing tegenover verschillende slachtoffers.

De correctionele rechtbank van Antwerpen van 26 juni 1998 had de zaakvoerder, een medevennoot en de portier van een dancing veroordeeld wegens het weigeren van personen van vreemde herkomst. Hoewel de rechtbank begrip kon opbrengen voor de bezorgdheid van de dancinguitbaters om te waken over de veiligheid van hun klanten, was ze toch van oordeel dat men zich hier niet achter kan verschuilen om bepaalde mensen te weigeren die blijkbaar helemaal niet buiten het concept van de zaak vallen. Daarenboven bleek het concept van de zaak te zijn dat er in principe geen vreemdelingen worden toegelaten.

Betreft een herhaaldelijke weigering om jongeren van allochtone herkomst toe te laten in een discotheek. De Rechtbank veroordeelt de uitbater en overweegt hierbij dat hett toelaten van een beperkt aantal vreemdelingen, waaronder Belgen die het uitwendig voorkomen van allochtonen vertonen, wijst op het negeren van de bepalingen van de racismewet. De Rechtbank stelt verder dat de houding van een bepaald cliënteel die de instelling van beklaagde frequenteren, geen voorwendsel mag zijn om de racismewet te negeren. Evenmin mag het argument aangehaald worden door beklaagde dat de rust niet verzekerd wordt, indien hij slechts een aantal vreemdelingen toelaat.

Weigering van personen van vreemde herkomst in een dancing. De rechtbank kan begrip opbrengen voor de bezorgdheid van de dancinguitbaters om te waken over de veiligheid van hun klanten. Maar toch kan en mag men zich hier niet achter verschuilen om bepaalde mensen te weigeren die blijkbaar helemaal niet buiten het concept van de zaak vallen. Daarenboven blijkt het concept van de zaak te zijn dat er in principe geen vreemdelingen worden toegelaten.