Datum: 29 november 2022 

Instantie: correctionele rechtbank Brussel  

Criterium: racisme 

De feiten   

Twee personen werden vervolgd voor het plaatsen van racistische commentaren op Facebook. Die commentaren waren gericht aan het adres van een burgemeester van Afrikaanse origine en werden geplaatst naar aanleiding van een debat over het koloniale verleden van België. 

De eerste beklaagde schreef: “Cher. Mr. Bourgmestre, je connais un très bon taxidermiste qui ce (sic) fera une joie de vous immortaliser gratuitement et placer au musée parmi les animaux d’Afrique.”  (vertaling : Beste Mijnheer Burgemeester, ik ken een zeer goede taxidermist die u graag gratis zal vereeuwigen en in het museum zal plaatsen bij de dieren van Afrika). 

De tweede beklaagde schreef : “Pas que feneant (sic) se sont des imbéciles, impossible de leur apprendre quelque chose, conduire n’en parlons pas quand tu suis un tu as pas besoin de le voir que pour savoir que tu es derrière un, évidement faire deux choses en même temps ça devient difficile !” (vertaling: Niet alleen lui, het zijn dwazen, onmogelijk om hen iets aan te leren. Rijden, praat er niet over, als je er één volgt is het niet nodig om hen te zien om te weten dat je er achter één zit. Uiteraard wordt het moeilijk als je twee dingen tegelijk moet doen!”). 

Juridische kwalificatie   

Het openbaar ministerie had de beklaagden vervolgd voor de volgende tenlasteleggingen:   

• Aanzetten tot haat of geweld (art. 20 Antiracismewet). 
• Verspreiden van racistische denkbeelden (art. 21 Antiracismewet) 

Beslissing  

De eerste beklaagde werd vrijgesproken, zowel voor het aanzettingsmisdrijf als voor het verspreidingsmisdrijf. Het bericht was beledigend en kwetsend, maar voldeed niet aan de wettelijke voorwaarden van deze misdrijven. 

De tweede beklaagde werd vrijgesproken voor het aanzettingsmisdrijf en veroordeeld voor het verspreidingsmisdrijf. Hij had, in antwoord op een bericht waarin Afrikanen als lui werden bestempeld, publiekelijk een bericht verspreid met als doel Afrikanen te denigreren en te categoriseren. 

De tweede beklaagde werd veroordeeld tot een autonome probatiestraf van één jaar. De beklaagde moest werken aan een reflectie over en bewustwording van de problematiek van discriminatie. Het slachtoffer kreeg een schadevergoeding van 500 euro (en een rechtsplegingsvergoeding van 910 euro). 

Unia was geen betrokken partij. 

Afgekort: Corr. Brussel (Fr.), 29-11-2022