Hoewel de vaccinatiecampagne nog niet is afgelopen, wordt vanaf 1 juli een groen certificaat gebruikt (dat een jaar geldig is). Naarmate onze drang groter wordt om naar buiten te gaan, het openbaar vervoer te nemen, onze vrienden te zien, worden nieuwe voorstellen gedaan om de pandemie te bestrijden, als aanvulling op de vaccinatiecampagne. Eén van die voorstellen is het voorzien van gratis PCR-testen voor jongeren of mensen “die zich nog niet konden laten vaccineren” omdat zij daartoe nog niet de gelegenheid kregen. Maar dus niet voor mensen die “een vaccinatie weigerden”.

Risico op indirecte discriminatie

Dit verschil in behandeling op basis van “de wil om zich te laten vaccineren” roept vragen op. Want sommige mensen weigeren een vaccin omwille van hun gezondheidssituatie of overtuiging. Of omwille van een beperkte toegang tot het vaccin voor mensen in kwetsbare situaties.

In deze context zou een algemene maatregel, namelijk het voorbehouden van de gratis PCR-testen voor personen “die zich nog niet konden laten vaccineren”, indirect groepen kunnen benadelen die door de antidiscriminatiewetgeving worden beschermd. Het zou dus om een vorm van indirecte discriminatie kunnen gaan.

Privéleven en vrijheid van overtuiging

Als het, tot slot, de bedoeling is de PCR-testen betalend te maken voor personen die een vaccin hebben geweigerd, dan moet het personeel van de vaccinatiecentra inzage hebben in de persoonlijke redenen voor die weigering. Of ten minste tot een gegevensbank waarin een onderscheid wordt gemaakt tussen de weigeringen die al dan niet als legitiem worden beschouwd. Dat soort systeem, als het al bestaat, roept ook vragen op in verband met de bescherming van de persoonlijke levenssfeer of vrijheid van overtuiging.

Unia maakt zich opnieuw zorgen. Deze maatregelen worden genomen zonder raadpleging van het maatschappelijk middenveld en deskundigen. Zij zouden nochtans kunnen bijdragen aan een moeilijk besluitvormingsproces, dat ook voldoende rekening moet houden met onze grondrechten.

Bovendien impliceert dit soort maatregelen dat de weg naar meer vrijheid in een pandemie enkel afhangt van ons individueel gedrag, namelijk of we ons solidair gedragen of niet. We moeten immers blijven nadenken over Covid-veilige voorschriften voor plaatsen waar mensen samenkomen (openbaar vervoer, restaurants, enz.), een vaccinatiecampagne die nog toegankelijker is, of zelfs het algemeen gratis maken van PCR-testen die nodig zijn om onze vrijheid te vergroten. Zelfs als dat betekent dat deze gratis toegang beperkt moet worden tot een bepaald aantal PCR-testen per jaar.