'Het gerecht onderzocht wat de ware intentie van Dieudonné was: humor bedrijven of aanzetten tot haat, discriminatie of geweld. Het is nu glashelder: dit is geen humor. Het Centrum verdedigt de vrijheid van meningsuiting in de breedste zin van het woord', zegt Patrick Charlier, directeur van het Centrum.  

Charlier: 'Het Centrum maakt geen zaak van humor, en evenmin van eigenzinnige humor of van vrijpostigheid. We zijn ook gekant tegen elke vorm van censuur. De antiracismewetten zijn niet bedoeld om de vrijheid van meningsuiting in te dammen. Ze beschermen die vrijheid net, door te voorkomen dat ze wordt misbruikt voor haatpropaganda.'

'Maar Dieudonnés uitspraken waren geen eenmalige uitglijder. Hij vermomt antisemitisme in een zogenaamd humoristische voorstelling: dat is wat wij aan de kaak wilden stellen, en waarom we in deze zaak burgerlijke partij waren.'

De rechter oordeelde dat de show aanzette tot haat en daarom geen humoristische act meer was. Hij voegde eraan toe dat de opvoering ook de waardigheid van personen met een handicap en holebi's (die eveneens worden beschermd door de antidiscriminatiewetgeving) aantastte. Om de ernst van de feiten in de verf te zetten, voorzag hij ook een extra sanctie: het vonnis moet in twee dagbladen gepubliceerd worden. Zo hoopt de rechter dat ieder die getroffen werd door de uitspraken van Dieudonné in ere wordt hersteld.

Ter herinnering: Dieudonné kon zijn eerder andere veroordelingen niet aanklagen bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Het Hof pastte daarvoor artikel 17 ('Misbruik van rechten') van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens toe, en dat is vrij zeldzaam. Met andere woorden: het oordeelde dat Dieudonné zijn recht op vrijheid van meningsuiting misbruikte om de rechten en vrijheden erkend door het Verdrag schade toe te brengen. Het maakte zo duidelijk dat het negationistische en antisemitistische opvoeringen niet beschermt.

Zie ook: Dieudonné: het Centrum stelt zich burgerlijke partij