Voer de strijd tegen cyberhaat op 

Online haatspraak is een apart misdrijf dat als zodanig in verschillende Europese en Belgische wetteksten is vastgelegd. We stellen echter in de praktijk vast dat de strijd tegen cyberhaat relatief weinig vermag tegen de uitspattingen op het internet. Los van de enorme hoeveelheid haatboodschappen kunnen verschillende redenen worden aangehaald om die tekortkoming te verklaring. Zo zijn een aantal Belgische wettelijke bepalingen ontoereikend (zie hiervoor de aanbeveling om artikel 150 van de Grondwet te herzien). De vervolgingsinstanties moeten ook over meer technische en menselijke middelen kunnen beschikken. 

Unia spoort de federale regering aan om te gaan voor een preventie- en vervolgingsbeleid met rechtsmiddelen en -praktijken die toelaten om de effecten van online haatspraak in te dijken. Omdat onze buurlanden (Duitsland, Frankrijk enz.) en andere Europese landen al initiatieven hebben genomen, lijkt het moment opportuun.  

Op initiatief van de Europese Commissie hebben Facebook, Twitter, YouTube en Microsoft bijvoorbeeld in mei 2016 een gedragscode goedgekeurd om de verspreiding van dergelijke boodschappen tegen te gaan. In feite zijn het nu dus de particuliere aanbieders van dergelijke diensten die bepalen welke inhoud illegaal is. Naast deze zelfregulering van sociale media is er echter nood aan structurele contacten tussen nationale overheden en deze platformen. Dit is zeker een must wat het verwijderen van illegale content betreft. De platformen blijven echter ook ruimschoots in gebreke bij het aanleveren van bewijzen, hoewel de Belgische wetgever hen hiertoe verplicht. 

Initiatieven nemen en deze op Belgische niveau uitrollen door ze bijvoorbeeld in het Nationaal veiligheidsplan (zie hiervoor) op te nemen, kan ertoe bijdragen om internetgebruikers tegen haat te beschermen.