Steeds meer politieke, economische of medische spelers stellen voor om bij de versoepeling van de maatregelen de vrijheid van 65-plussers langer in de tijd of strenger in te perken. Het criterium 65+ wordt haast vanzelfsprekend beschouwd als een grens om een objectief onderscheid te maken bij het versoepelen van de maatregelen.

Zo was er eerst sprake van een versoepeling van de lockdown, behalve voor personen ouder dan 65 jaar. Daarna klonk het dat alleen personen jonger dan 65 op bezoek zouden mogen gaan bij hun naasten in het woonzorgcentrum. Even later volgde de interpretatie dat grootouders op kleinkinderen mogen passen, tenzij ze tot een risicogroep behoren. Die risicogroep werd niet alleen afgelijnd op basis van gezondheidstoestand (bijvoorbeeld onderliggende aandoeningen), maar ook volgens het criterium of iemand ouder is dan 65 jaar. In al deze voorstellen worden mensen steeds vaker anders behandeld op basis van hun leeftijd: al dan niet ouder zijn dan 65 jaar.

Ongerustheid bij 65-plussers

Bij Unia melden daarom steeds meer 65-plussers - of mensen die deze leeftijd naderen - hun ongerustheid. Sommige van hen begrijpen niet waarom de maatregelen voor hen strenger zijn, terwijl ze nochtans fysiek fit zijn. De hierboven geformuleerde voorstellen over de versoepeling van de lockdown wakkeren hun ongerustheid aan, en hebben bovendien vaak nog geen wettelijke basis.    

Gezondheidstoestand is niet hetzelfde als leeftijd

Unia trekt daarom aan de noodrem en wijst de overheden erop dat er genoeg alternatieven zijn om niet steeds op basis van leeftijd een onderscheid te maken. Unia is ervan overtuigd dat er voorzichtig moet worden omgesprongen met de gezondheidsrisico’s die deze epidemie met zich meebrengt. Een leeftijdsgrens lijkt misschien de gemakkelijkste manier om een grens aan te geven, maar dit criterium mist vaak zijn doel. Bovendien komen de maatregelen op deze manier erg stigmatiserend over.

Unia roept dan ook op om de antidiscriminatiewet niet uit het oog te verliezen: een leeftijdsgrens opleggen mag enkel als dit onderscheid objectief en redelijk kan worden gerechtvaardigd. Dat wil zeggen dat de leeftijdsgrens enkel mag worden opgelegd als die grens noodzakelijk, proportioneel en passend is om de corona-epidemie in te dijken. Volgens Unia zijn er vandaag minder verregaande alternatieven mogelijk die niet de hele bevolkingsgroep van 65-plussers over dezelfde kam scheren, maar wel rekening houden met de reële gezondheidstoestand van burgers.

Het is belangrijk dat de overheid de mensenrechten van ouderen respecteert en garandeert, ook in de maatregelen die vandaag worden genomen. Unia roept de overheid dan ook op om erover te waken dat de versoepeling van de maatregelen 65-plussers niet discrimineert, stigmatiseert of kinderlijk behandelt.