Een verhuurder eiste dat zijn kandidaat-huurders een arbeidsovereenkomst van onbepaalde duur of minstens een arbeidsovereenkomst hadden. Unia ontving verschillende meldingen die erop wezen dat de verhuurder zulke eisen vaker stelde, ondanks beloften om zich aan de wet te zullen houden.

Criterium: Raciale criteria

Onderwerp:  Een koppel kandidaat-huurders was door een vastgoedmakelaar geweigerd vanwege hun afkomst (die uit hun namen was gebleken).

Een eigenaar en zijn mandataris weigerden te verhuren aan “zwarten, niet Belgen en onvermogenden”.

Een man wordt vervolgd omdat hij zijn ex-partner had bedreigd, omdat hij zijn verhuurder had bedreigd met een mes en racistische beledigingen tegenover hem had geuit, en omdat hij zicht had verzet tegen de politie, die tussenbeide was gekomen.

Het Centrum ontving de melding van een kandidaat-huurder die zou zijn geweigerd voor een woning, omdat haar inkomen niet voor beslag vatbaar was (tegemoetkoming voor personen met een handicap), ze een groot gezin had, en een echtgenoot met een wisselend inkomen (als rondreizend garagist).

Een kandidaat-huurster, die vanwege haar handicap leefde van een uitkering, meldde het Centrum dat ze gediscrimineerd was bij huisvesting. De gerechtelijke procedure werd opgestart, maar algauw was de vrouw niet meer in de zaak geïnteresseerd en verhuisde ze naar het buitenland.

In het kader van een geschil tussen huurder en verhuurder meent de huurder dat er racisme mee gemoeid is. De Vrederechter beslist om advies in te winnen bij het Centrum voor gelijkheid van kansen en van racismebestrijding. In hoger beroep is de rechtbank de mening toegedaan dat de Vrederechter ambtshalve advies mocht inwinnen. Er stellen zich evenwel twee problemen: enkel een fysieke persoon kan aangesteld worden als deskundige en de Vrederechter beschikte over meer informatie dan de deskundige die hij aanspreekt.

Een vrouw maakt een afspraak om een huurwoning te bezoeken. Ze verschijnt op de afspraak en blijkt een hoofddoek te dragen. Het verhuurkantoor meldt haar dat het bezoek niet kan doorgaan aangezien een andere kandidaat een optie nam. Deze andere kandidaat blijkt daarna een (onwetende) bediende te zijn van het verhuurkantoor.

Een makelaar weigert een kandidaat huurster enkel omwille van haar afkomst en laat dit schriftelijk in duidelijke bewoordingen verstaan. De correctionele rechtbank straft hem met een werkstraf.

Naar aanleiding van onderhandelingen betreffende een handelshuurovereenkomst maakt de verhuurder, tijdens een telefoongesprek dat zonder zijn medeweten wordt opgenomen, zijn twijfels bekend over de slaagkansen van de beoogde handelsactiviteit en maakt hij een opmerking over de afkomst van de echtgenote van de kandidaat huurder.