In 2006 begon S. Achbita, een moslima die toen al drie jaar voor de beveiligingsfirma G4S werkte, een hoofddoek te dragen. Volgens de personeelsverantwoordelijke van G4S had de onderneming een ongeschreven neutraliteitsbeleid. Nadat de zaak passeerde bij de arbeidsrechtbank en het arbeidshof van Antwerpen, het Hof van Cassatie en het Hof van Justitie van de Europese Unie, sprak het arbeidshof van Gent zich op 12 oktober 2020 uit in deze zaak.

Twee dames die de hoofddoek dragen hadden steeds probleemloos toegang tot een sportzaal. Op een bepaald moment worden ze aangesproken want hun gedrag zou in tegenstrijd zijn met het huishoudelijk reglement. Andere personen ondervinden hetzelfde probleem.

Mensen gaan naar een restaurant en zetten de klanten aan tot haat, discriminatie en geweld omdat de uitbater een aanhanger zou zijn van de Gülenbeweging. Ze ventileren hun meningen en bedreigingen ook via sociale media.

Een jonge vrouw, die de hoofddoek draagt, wenst een bedrijfsstage te doen in een sociale woningmaatschappij waarvan het personeel niet onder het ambtenarenstatuut valt maar beheerst wordt door de regels die gelden in de privésector. De maatschappij beroept zich op haar neutraliteitsbeleid.

Een man roept via sociale media op om moskeeën plat te branden.

Een hogeschool van de Stad Brussel verbiedt in haar huishoudelijk reglement o.m. het dragen van religieuze tekens. Ze beroept zich hiervoor op het decreet van 31 maart 1994 van de Franse Gemeenschap (artikel 3) dat de neutraliteit van het gemeenschapsonderwijs definieert. Meerderjarige leerlingen die de hoofddoek wensen te dragen, starten een rechtszaak en de rechtbank formuleert een prejudiciële vraag.

Twee verpleegsters werken in een Franstalig centrum voor leerlingenbegeleiding (PSE) in Brussel zonder de hoofddoek te dragen. Na een aantal jaren bieden ze zich aan op het werk met een hoofddoek, wat in tegenspraak is met het arbeidsreglement.

Op 27 juni 2019 keurde de provincieraad van Waals Brabant met eenparigheid van stemmen een wijziging van zijn huishoudelijk reglement goed. Daarbij werd het dragen van elk teken van godsdienst, levensovertuiging of politieke overtuiging verboden in de scholen waarvan de provincie de organiserende macht is. Enkele studenten weigeren dit nieuwe huishoudelijke reglement en worden uit hun scholen geweerd.

Het OCMW stelde aan een vrouw met een leefloon een job voor als poetshulp in een woonzorgcentrum, op grond van artikel 60, § 7 van de OCMW-wet. Daarna wees het OCMW erop dat het arbeidsreglement het dragen van de hoofddoek verbiedt. Mevrouw A. riep daarop in dat dit, gelet op haar geloofsovertuiging, voor haar onmogelijk is.

Een meisje van 15 draagt de hoofddoek. Op een bepaald ogenblik wordt het schoolreglement aangepast en is het voortaan verboden om o.m. religieuze symbolen te dragen. Verschillende ontmoetingen en sancties brengen geen soelaas. De rechtszaak wordt aangespannen terwijl het meisje haar school elders verderzet.