Een politieman gedraagt zich agressief en racistisch op een trein en op het perron hoewel collega’s hem tot kalmte aanmanen. Het vonnis omschrijft de feiten zeer omstandig.

Een man roept via Facebook op om personen met de Belgische nationaliteit massaal te verkrachten en te vermoorden. Meerdere personen doen melding bij de politie.

Een vakbondsafgevaardigde neemt het op voor een aantal werknemers. Het conflict binnen het bedrijf loopt op tot een sociale bemiddelaar een oplossing vindt. Het gedrag van de werkgever druist in tegen dit akkoord. Tal van collega’s getuigen in het voordeel van de vakbondsafgevaardigde en uit hun woorden blijkt duidelijk dat de man gepest en minder gunstig behandeld werd omwille van zijn syndicale inzet.

Een man met gezondheidsproblemen startte na zijn studies een individuele beroepsopleiding bij een boekhandel. De boekhandel zou hem hierna voor onbepaalde duur in dienst nemen, maar de opleiding werd vroegtijdig beëindigd door de werknemer. Het werk was door zijn gezondheidstoestand te zwaar geworden.

Een homoseksueel koppel wordt zwaar toegetakeld door hun buren. Ze dienen klacht in en beroepen zich op de verzwarende omstandigheden omwille van hun seksuele geaardheid.

Een man post racistische commentaren op Facebook, na een aanslag in Istanbul waarbij een Belg van Turkse origine omkwam. Uit onderzoek blijkt dat de internetgebruiker regelmatig haatberichten op de sociale media post, in het bijzonder tegen personen van vreemde origine.

Bij het betalen van de toegang tot het Van Eyck zwembad in Gent, vraagt een bezoekster of ze de burkini mag dragen. Er wordt haar gewezen op een affiche die aangeeft wat wel en wat niet toegelaten is in het zwembad. De burkini is niet toegelaten.

In het zwembad van Merelbeke verbiedt het huishoudelijk reglement het dragen van burkini’s om hygiënische / ecologische redenen. Een man met een loszittende zwemshort en een vrouw met burkini wordt meegedeeld dat ze in deze kledij het zwembad niet kunnen betreden.

Een immokantoor stelt geen gunstig gevolg te kunnen verlenen aan een vraag aangezien de betrokken familie, als erkende vluchtelingen, niet over een Belgische identiteitskaart beschikt.

Een verhuurder bepaalt dat zijn kotstudenten Belgische ouders moeten hebben en tussen de 20 en de 26 jaar oud moeten zijn om zich kandidaat te kunnen stellen. De verhuurder gaat niet in op de pogingen van Unia om met hem in contact te komen.