Context van de antidiscriminatiewetgeving 

De wet van 10 mei 2007 verving de antidiscriminatiewet van 25 februari 2003, die was ingevoerd als aanvulling op de antiracismewet (1981) en de wet op de gelijke behandeling van mannen en vrouwen, ook wel de 'genderwet' genoemd (1999). De bescherming tegen discriminatie werd daarmee uitgebreid naar een reeks andere criteria, waaronder seksuele geaardheid, leeftijd, geloof of levensbeschouwing en handicap. 

Met de gewijzigde antiracismewet, een nieuwe antidiscriminatiewet en een genderwet koos de wetgever ervoor om 3 afzonderlijke wetten te behouden. De gebruikte concepten, het materiële toepassingsgebied, de burgerlijke en procedurele bepalingen, evenals het strafrechtelijk luik van de strijd tegen discriminatie werden wel geharmoniseerd. 

Sinds de goedkeuring ervan is de wet van 10 mei 2007 meerdere keren gewijzigd. Denk bijvoorbeeld aan de wet van 28 juni 2023 om slachtoffers beter te beschermen.  

Regelmatige evaluatie 

Artikel 52 van de antidiscriminatiewet voorziet in een periodieke evaluatie van de toepassing en effectiviteit van deze 3 wetten door de wetgevende kamers. Deze evaluatie vindt plaats na het horen van Unia en het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, op basis van een rapport dat door een commissie van experts aan de wetgevende kamers wordt voorgelegd. 

Ontdek meer info over de procedure van de evaluatie van de antidiscriminatie- en antiracismewet (2017 en 2022).