Private werkgevers zijn niet verplicht om een neutrale dienst te bieden aan burgers. Dat is anders dan bij publieke werkgevers. De publieke sector (of de overheid) oefent namelijk gezag uit over burgers en/of verleent een openbare dienst aan burgers. De overheid heeft daarom de plicht om neutraal te zijn tegenover de burgers. Dat is niet het geval in de private sector, en daarom is de regelgeving rond religieuze symbolen daar anders.

Onder de private sector vallen zowel de commerciële sector (horeca, banken, verzekeringen, handel, woongelegenheden, vervoer, …) als de niet-commerciële sector (culturele vzw’s, …).

Wat mag en wat mag niet?

Mag een private werkgever religieuze of filosofische symbolen op de werkvloer verbieden?

Een algemeen verbod op het dragen van religieuze tekens kan alleen als het verbod objectief en redelijk gerechtvaardigd wordt, of als er sprake is van een wezenlijke en bepalende beroepsvereiste. Ontdek wat dit concreet inhoudt.

Kan een private werkgever het neutraliteitsbeginsel inroepen?

Een private werkgever kan religieuze symbolen bij werknemers verbieden in het kader van een neutraliteitsbeleid, maar enkel bij werknemers waarvan ‘visueel contact’ met klanten een essentieel onderdeel uitmaakt van hun takenpakket en wanneer enkele strikte voorwaarden worden nageleefd.

Wat als klanten of andere collega’s er bij de werkgever op aandringen om religieuze symbolen in het bedrijf te verbieden?

Soms voert een werkgever een verbod in op religieuze of filosofische symbolen, omdat klanten of andere collega’s daarop aandringen. Dat is op zich geen rechtvaardige reden (of ‘legitieme doelstelling’) om een verbod in te voeren. Een werkgever die ingaat op de discriminatoire voorkeuren van zijn klanten of collega’s, discrimineert dus zelf ook.

Wat met private organisaties die publieke taken uitoefenen?

Sommige organisaties zijn privé, maar oefenen wel publieke taken uit. Bijv. private ziekenhuizen, integratiecentra, waterzuiveringsbedrijven … Als een private organisatie een publieke taak uitoefent en daardoor beschouwd mag worden als een publieke onderneming, gelden in deze organisatie de regels voor publieke werkgevers. Of dat zo is, wordt telkens geval per geval beoordeeld.