Een vrouw wordt aangenomen in een openbare dienst. Wanneer haar diensthoofd ontdekt dat de toekomstige collega samenwoont met een vrouw, deelt zij deze (vertrouwelijke) informatie met de teamleden. Hierop volgen homofobe opmerkingen en pesterijen tegenover de nieuwkomer. Unia grijpt in om oplossingen te vinden.

Een medewerkster van een psychiatrisch centrum is het slachtoffer van homofobie van haar collega's. In aanwezigheid van Unia wordt een bijeenkomst gehouden met de verschillende partijen. Zo komt er een einde aan de discriminerende situatie, krijgt de medewerkerster verontschuldigingen van het management en wordt er een actieplan opgesteld om de bewustwording te vergroten, informatie te verstrekken en discriminatie op de werkplek te bestrijden.

Na het ontslag van een andere werkneemster wegens haar seksuele geaardheid, vreest een homoseksuele werknemer ook voor zijn ontslag. Dankzij Unia gaat het bedrijf akkoord met afspraken om homofobie binnen het bedrijf tegen te gaan.

Promoties enkel voorbehouden voor toekomstige mama’s? Dat is discriminerend. Een koppel toekomstige papa’s zorgde ervoor dat het reglement van een winkelketen veranderd werd.

Een centrum voor reproductieve geneeskunde gaf een restrictieve lezing van de wet rond post mortem implantatie en voorzag deze mogelijkheid enkel voor heterokoppels.

Een meemoeder vraagt aan de kinderbijslag om de geboortepremie uit te betalen. Die instantie weigert dat en zegt dat enkel de biologische moeder hier aanspraak op kan maken.

Omdat een homokoppel het mikpunt is pesterijen en agressie door mensen uit de buurt en er homofobe homofobe uitlatingen worden geroepen, komt de politie langs. Is er sprake van een haatmisdrijf?

Een instelling bevoegd voor het onthaal van minderjarigen met een problematische familiale situatie verspreidde een informatiefiche op het internet. Daarop stond te lezen: 'Een minderjarige die openlijk zijn/haar homoseksualiteit toont kan niet langer ontvangen worden, rekening houdend met het feit dat wij bijna niet meer beschikken over eenpersoonskamers.'

Een privédansschool hanteerde als regel: 'Een heer danst altijd met een dame'. De regel werd mondeling doorgegeven aan koppels van hetzelfde geslacht die tijdens een proefles aanwezig waren. De regel stond ook vermeld op de website van de school. Koppels van hetzelfde geslacht konden hierdoor niet met elkaar dansen in de school.

Een koppel vrouwen wenst een huis te huren, maar de eigenaar wijst hen af omdat hij een ‘modaal koppel’ wenst, “waarbij de man moet kunnen instaan voor tuinonderhoud en kleine karweitjes”. Als het Centrum tussenkomt is het pand al verhuurd, maar de dames krijgen wel een schadevergoeding die equivalent is aan een maand huur. De eigenaar verbindt er zich toe om de antidiscriminatiewetgeving voortaan te respecteren.