Aan de kassa van een groot warenhuis roept een vrouw ten aanzien van een moslimvrouw en haar twee kinderen dat ze mensen vermoorden en dienen terug te keren naar hun land.

Een kleuteronderwijzeres voelt zich gediscrimineerd in vergelijking met haar vastbenoemde collega’s. Ze meent dat ze nooit voor een vaste benoeming in aanmerking kwam, omdat ze steeds voor korte periodes werkt in scholen die onder verschillende inrichtende machten, scholengroepen of scholengemeenschappen vallen. Ze is dus pluralistisch ingesteld, wat kan worden ​beschouwd als een levensovertuiging.

Bij het betalen van de toegang tot het Van Eyck zwembad in Gent, vraagt een bezoekster of ze de burkini mag dragen. Er wordt haar gewezen op een affiche die aangeeft wat wel en wat niet toegelaten is in het zwembad. De burkini is niet toegelaten.

In het zwembad van Merelbeke verbiedt het huishoudelijk reglement het dragen van burkini’s om hygiënische / ecologische redenen. Een man met een loszittende zwemshort en een vrouw met burkini wordt meegedeeld dat ze in deze kledij het zwembad niet kunnen betreden.

Na een afwezigheid (moederschaps- en ouderschapsverlof) beslist een kassierster bij haar terugkomst om de hoofddoek te dragen. De werkgever geeft uiting aan zijn ontevredenheid en de onderhandeling met Unia draait op niets uit. De kassierster wordt ontslagen om dringende reden (ongehoorzaamheid).

Enkele meerderjarige studenten van een hogeschool reageren op het verbod in het huishoudelijk reglement om een hoofddoek te dragen.

Verschillende personen ontvangen berichten met racistische achtergrond via Facebook en Twitter. De feiten herhalen zich op verschillende tijdsstippen en binnen een ruime tijdspanne. Ook het misprijzen en de vijandigheid ten opzichte van de geloofsovertuigingen van de slachtoffers blijkt uit de verschillende door beklaagde gepleegde tweets.

Twee middelbare scholen voeren het verbod in tot veruiterlijking van geloofsovertuiging. Door dit nieuwe verbod voelen een aantal moslimmeisjes zich geviseerd.

Het Hof van Cassatie verbreekt het arrest van het Antwerpse arbeidshof van 23 december 2011. Het arbeidshof oordeelde eerder dat een beveiligingsfirma geen rechtsmisbruik beging door een receptioniste te ontslaan die een bescheiden hoofddoek wilde combineren met haar uniform.

In 2006 begon een moslima die toen al drie jaar voor een beveiligingsfirma werkte, een hoofddoek te dragen. Volgens de personeelsverantwoordelijke had de onderneming een ongeschreven neutraliteitsbeleid. Een onderhandelingspoging van Unia liep op niets uit, de vrouw werd aan de deur gezet.